Forumda pylaştığım uzere cok sancılarım vardı.1.sancılı gunun sabahında doğuruyorum diye dr a gittim nst muayne derken acılmamım 2 cm olduğunu ve bebeğimin henuz kanala yerleşemedğin oğrendim ve eve dondum 2.sancılı akşamın sabahında sancı aralıkları uzadığı icin gunduz iyice gectiği icin dr a gitmedim 3. Akşam sancılar başladığın da karar verdim sabağına dr gdecek Pazar olduğundan kendi dr um olmasada ebelerden hem kendi hem ebeğimin durumu icin bilgi alacaktım cunku o kadar sancıya ben eysede bebişnasıl dayanır bilemyodum o kadar ki komşum az kalsın aşağı inip kızım hadi git hastaneye inlemelerine icim gidiyo dedi
Sancılarım dayanılmaz oldu ve duşşumu aldım hazır olan hastane cantalarımızı arabaya attık ve yola koyulduk hastane cok yakın arabaya biner binmez karnıma ağrılar gitti icimde bi korku ne olcağını bilmiyorum ve icimden allahım o gun bu gun mu sen bana yardım et sen sabır sakinlik ver diye dualar ediyorum bi yandanda acaba bebeğimle mi doncem şimdi diye heyecanlanıyorum karma karışık duygularla cıkmışım yolaa..
Sabah 10 gibi hastaneye vardık,nst muayne derken ebe demez mi 4 cm olmuş acılman ama normal doğuramazsın bebek kanala duzgun yerleşmemiş nst iyi ama her an kalp atışları bozulabilir hemen eşin yatışı yaptırsın ben dr u cağırıyorum (malum Pazar gittiğim hastanede kim nobetciyse o yapıyor )
Başladım ağlamaya konuşamıyorum bi yandan sancım geliyo yatağın kolunda kıvranıyorum ,titremeye başladım kalbim yerinden cıkcak sandım eşim afalladı yanımda ne diyeceğini bilmiyo ebe bi yandan sakinleştirmeye calışıyo bi yandan yarını kendi dr unu beklemek istiyosan hastaneden cıkarmam icin imzanı almam lazım diyo,bense neye ağladığımı bilmiyorum sezeryandan mı korkuyodum yoksa kendi dr um normal olur acaba ondan fikir alamıcam diye mi bilmiyorum,bi yandan da dr umun dediklerini soruyorum ,madem oyle nobetci dr gelsin o da muayne etsin bilgi versin diyorum ,ebe pes etti dr u geliyo seni muayneye hazırlıyorum o zaman dedi ve başka ameliyathaneye benzer bi yere goturdu ,dr geldi muayne etti acılman 5-6 cm den de fazla ama normal olmaz acil karar ver girmek istersen yarını beklicem dersen bebeğinin ve kendi sağlığını tehlikeye atarsın demez mi (bu arada dr un tavrı ve muamelesini ve ameliyatta yaşadığım bi kac ayrıntıyı burda paylaşmıcam hem doğum yapmamış arkadaşları etkilemek istemiyrm hemde normalde ameliyatımı yapan dr un hastalarından onunla ilgli duyduğum olumlu yorumlardan dolayı) mecburen tamam dedim tekrar odaya indik eşim merakla yuzume bakıyo ,yatışımı yaptırabilirsin dedim kağıtları imzaladım ama icim huzursuz,derken koridorda kendi dr umun sesini duydum hemen gormek istedim durumu anlatayım fikir alayım istedim sağ olsun geldi dr a guvenebilceğimi bu şartlarda acil doğumun gercekleşmesi gerektiğini anne olarak şansımı denediğimi ama sağlıklarımızı tehlikeye atmamız gerektiğini soyleyince rahatladım,işte ben sadece bu yaklaşımı saygıı bekliyodum dedim
Ameliyathaneye gidiyorum eşimin ailesi gelmiş şaşkınlar daha dun akşam yanımdalardı onlar ahada tedirgin ,benim sancım gelmiş sedyeye yapışmışım ,ameliyathaneye vardık 2 tane cok şeker bayan anestesi uzmanı cok guzel ilgileniyolar saclarımı okşuyolar elimi tutuyolar epidurali tam yapacak benim sancı geliyo bekliyoruz gecmesini ekip tamamlandı dr geldi herkeste bi acele derken bi ağlama allahım doğdu galiba diyorum icimden şaşkınım konuşamıyrım ,dr hemen daha kordonunu kesmeden bana bebeğmin başını gosterdi aman allahım bebeğim iyi mi dedim başı uzamışta uzamış kana yerleşmeye calışırken,gordun mu neden acele edioruz dedi merak etme duzelcek ama dedi oğluşumu sarıp hemen yanağıma koydular hadi op kokla dediler fotolarımızı cektiler , sanırım sonrasında heyecandan fenalaştım ki en son odaya alınmak icin uyandırıldığımı hatırlıyorum,ameliyathaneden cıktım eşim gozler dolu oğlum kayınvalidemin kucağında annem babam halam da gelmiş derin bi nefes aldım bu tabloyu gecince şukrettim tekrar tekrar allahıma…
odama geldim eşim elimi utmuş opuyo oğlum kucağımda tarifsiz hemen emzirmeye başladım gozlerimin icine bakıyodu merhaba ben geldim artık annecim der gibi muhteşemdi hala muheşem…
(sezeryanda korkuğum gibi olmadı ilk gun gaz sıkıntydı gecince gayet iyiydim kendime yatak acıp yatmadım bile oturdum uzandım herşeyimi tek başıma yapabiliyodum 2. Gun ,anladımki kedime normal doğumdan başka bi şeye hazırlamadığım ve ameliyat oncesi dr tavrından dolayı bu kadar gergindim,ama işin başı sağlık olunca elden bişi gelmezmiş hepinizi opuyorum…
