o gun son karar icin yine hastanedeydik.
vajinismus gecmişim ve de catı darlığı sebebiyle sezeryana karar verildi.
sigara gecmişim ve de ciğerlerimde olan noduller yuzunden de spinal anesteziye..
oyle zor bir gundu ki.defalarca doğum hikayemi yazıp yazıp sildim hep.
hem hatırlamak istemiyorum hem hatırladıkca gecti bitti diyerek gulumsuyorum..
o yuzden kısaca anlatmaya calışıcam cunku benim hikayem cok uzun.
ameliyathaneye alınırken sevimsiz anestezi doktoru '' hadi kesip bicelim,hadi kesip bicelim!'' diyerek ellerini ovuşturuyordu.
kendisine hayretle kızdım,cunku hazırsızlıktım ameliyat icin ve tir tir titriyordum.
hemen iğnemi yaptılar ve hızlıca yatırdılar.onumde ortuler ucuştu.
oyle hızlıydılar ki takip edemiyordum.
başlamayın ben hissediyorum diyordum ama kmse beni tınlamadı.
hani ayağınız uzerinde bir sure oturduktan sonra uyuşur ya,sonra kalkıp yurumeye calştığınızda sızlar..
işte kesmeye başladıkları an onları hissettim.
2 dakika sonra midem bulanmaya başladı ve bir sure sonra kustum.
iş bebeği cıkarmaya geldiğinde hepimiz cok zorlandık.
ben inim inim inledim.felaket bir baskı hissettim kaburgalarıma doğru.
bebeği alamadılar,bulamadılar kızımı.
daha sonra komur gibi upuzun saclı buğday tenli tombiş bişi dolandı elden ele.
hemen onu kucuk masada temizlediler.ben o sıra bakamıyordum.
gozum gormek istemedi,cok korktum.
ağlamıyordu,onu bile sormadım kendi canımın derdine.belki de oluydu.
sonra getirip gosterdiler,goz goze geldik.co tuhaftı.
yanağını yanağıma değdirdiler.buz gibiydi.goturun istemiyorum dedim.
neden boyle tepkiler vermişim cok garipti gercekten.
ama bunları yaşayanlar varmış,okumuştum hep.
ben surekli kalkmak istedim,bitmedi mi ne zaman bitiyor diyip duruyordum.
hadi biraz uyu dediler,serumdan ilac falan verdiler ki uyandığım da ameliyathane boştu.
daha sonra gelip beni cıkardılar.
muthiş balgam dolmuştu icim,oksuremiyordum.boğulucam sandım.
odama geldikten sonra 3-5 gun daha bu oksurme evresini gecirdim.
ağlayarak oksuruyordum ve balgam sokuyordum.
karnımı tutarak.bazen annem tutuyordu karnımı bazen eşim.
bu arada akşama gazımı cıkardım ve ertesi gun de wc.
annem bana cok fazla hoşaf icirdi bu yuzden wclerde cok zorladm.
yani ishal oldum.hep boş yere sancılar cekmişim.
he bu arada,ben odaya alındıktan sonra bebeği getirmesinler gormek istemiyorum diyordum.
derken kapı acıldı,kafamı cevirdim.getirme dedim hemşireye.
sonra goğsumu actılar ve memeye tutturmaya calıştıkları zaman eşim de ben de zır zır ağladık.
o zaman 3muz arasında ki bağ kuruldu.
yazarken bile gozlerim doldu =))
ama malesef ne yapıldı edildiyse kızım memeyi tutmadı.
goğuslerim parcalandı.o dikişli hallerimle gunlerce uğraştk emsin diye ama olmadı.
derken sutumu sağıp verir oldum.zaman zaman azaldı.
en son evmde bir başına kalnca yemeğe icmeye vaktim olmadığı zaman tamamen bitti sutum.
uzmuyorum kendimi,km ne derse desin maşallahı var bnm kızımın.olsun mamayla da buyuyor.
bu arada eşim ve annem baktı bana o zor zamanlarım da.en cok da annem.
doktorum ameliyathanedne kan ter icinde cıkmış ve eşim ile annemi azarlamış.
bir daha kilolu ve de sigara icen hastaları kabul etmycem demiş.
90 kilo da hamile kaldım ve gebelik boyu 12 kilo aldm.
şimdi tekrar 90nım.emziremediğim icin de kaldı gerisi diye duşunuyorum.
neyse,cok kotu gunler gecirdim,o yuzden hatırlamak istemiyorum.
ama hamileyken okurdum onume gelen her doğum hikayesini,bir gun bnde yazıcam derdim.
yine istediğim şekilde yazamadım ama olsun,bnm de bu başlk altında bi yazım olsun =))
resimlern ustune birer tık ,)
kızım 3.490 gr ve 53 cm doğdu.
şimdi 41.gunumuzdeyiz.
mevlut takımlı resmi de bugunden bir kare :]]