yerimde olsanız ne yapardınız, durum şoyle;

bebeğimiz eylulde 5 ayını bitirecek. şimdi memlekette değiliz ama gelecek yıl tayin ister gideriz gibi duruyor. kaynana ben bakarım diyor, annem de yaşlı, bakacak durumda değil.
kaynanam biraz normal olsaydı, cocuğa bakmasını sorun yapmazdım fakat kaynanamın ozellikleri beni korkutuyor. daha da korktuğum şey, eşimin annesinin kabak gibi ortada olan ozelliklerinin hicbirini kabul etmemesi.

sanırım en iyisi cocuk 2-3 yaşına gelene kadar memlekete gitmeyip, bakıcıyla idare etmek ve sonra kreşe vermek...
(bakıcı en fazla, hafta ici ve yarım gun bakacak)

gercekten bakın burda yazmak istemiyorum, kaynana rezilleri oynuyor...kadın demeye şahit gerek...