Cocuklarda uyum ve davranış bozuklukları
Davranış, bireyin dışardaki diğer insanlarca da doğrudan doğruya gozlemlenebilecek tum eylemleridir. Uyum ise bireyin sahip olduğu ozelliklerinin kendi benliğiyle icinde bulunduğu cevre arasında dengeli bir ilişki kurabilmesi ve bu ilişkiyi surdurebilmesidir. Cocuğun belirli bir sınır ya da engellenmesinden sonra cevresiyle olan ilişkilerinin bozulması uyumsuz davranışları sergilemesini doğurur.
Kişilik, en uygun ortamlarda bile, pek cok sorunlar cozumlenip, engeller aşılarak geliştirilir. Cocuk gelişiminin doğal seyri icinde bir yandan yeni yetenekler ve beceriler kazanırken, bir yandan da pek cok sorunlarla karşılaşmaktadır. Cozumlediği her sorun ve engel, cocuğun ruhsal gucunu artırmakta ve kendi sorunlaryla baş etmeyi oğrenmektedir. Boylece ebeveyn koruyuculuğuna daha az ihtiyac duyarak, bağımsız davranışa yonelmektedir.
Davranış bozuklukları; cocuğun ceşitli ruhsal ve bedensel nedenlere bağlı, ic catışmalarını davranışlarına aktarması sonucu ortaya cıkar. Hırcınlık, sinirlilik, saldırganlık, inatcılık, yalan soyleme, bir şeyler calma, kufur gibi davranışlar davranış bozukluklarına girer.
Cocuklar her yeni gelişim donemine, basamağına gectiklerinde birtakım yeni beceriler kazanırlar. Cocuğun edindiği her yeni beceri, cozulmesi gereken sorunu da beraberinde getirir. ,
Gelişim basamaklarında karşılaşılan sorunlar olağan ve gecicidir, fakat cocuk bu donemlerinde cevresindeki yetişkinlerin, anne babanın yanlış tutumlarına maruz kalırsa veya sorunlarını cozerken engellemelerlekarşılaşırsa, donemsel yani olağan diye nitelenen bu sorunların cozumu yeni gelişim donemlerine ve cocuğun ileriki yaşlarına ertelenir. Bunlara tepki olarak cocukta duygusal duzeyde bozukluklar gorulebilir ve olağan sorunlar buyur.
==ALINTIDIR==