Tobb harika bir hastane ancak doktor hanım o kadar ilgisiz, o kadar geriyor ki insanı. Ultrasonda 1987 de kadın doğumcuya, o donemin kalabalık devlet hastanelerine giden annem, doktorun ultrasonda bebeği anlatırken ne kadar nazik ve ayrıntılı bilgi verdiğinden bahsediyordu. Ben Doktor hanımı anlatınca abartıyorsun hastane iyi değiştirme dediler. Beraber gittik randevuya şok oldu annem. Bu ne aşağılama dedi. Doktor Hanım bebeği goremedim ben dedi annem, donup cevap bile vermedi. Bana zaten sıfır acıklama. Ne boyu ne kilosu. Tek kelime yok. Tek bir oneri, tek bir yonlendirme yok. Sanki kafasına silah dayadım onune yattım beni muayene et diye. Kendimi o kadar kotu hissettim o kadar gerildim ki. Annem, seni asla bu bayana emanet edemem, bebeği cıkarırken kafasına mı vurur napar hayatımda bu kadar nezaketten uzak birini gormedim dedi. Belki kendince sorunları vardır, bilemem. Ama bunu hastaya yansıtmaya kimsenin hakkı yok. Cok sevdiğim halde Tobb da başka bayan kadın doğumcu olmadığı icin başka bir hastane arayışına girdik cok uzulerek. Tobb gibi bir hastanede boyle bir doktorun ne işi var onu da anlamadım cunku sekreterler bile cok ilgili cok nazik. O kadar grildim ki, ne boyunu sordum, ne kilosunu, lanet olsun dedim icimden şurdan bi cıkayım bi daha da gelmeyeyim. İnsanlık tıbbi bilgiden once gelir kanaatimce. Doktor 1000 bebek gorebilir. Ancak bu bizim ilk tecrubemiz. Ve 10 dk bilgi icin orda bulunuyoruz. Bunun icin ucret oduyoruz. Sanki ben robottum, konu mankeniydim, doktor hanım benimle muhatap bile olmadı bırakın bebekle ilgili bilgi vermeyi. Devlet hastanesinde 200 hasta goren doktorlar bile bin kat iyidir. Hamilelikte doktorun ilgisi, sakinliği hastanenin luks şartlarından cok daha onemli kanaatimce.