Merhaba kızlar. Bi kızım olsun cooook aşırı istiyodum. En cok istediğim şey tabiki de sağlıklı ve hayirli bir evlat olması. Kızım olmasını isteme sebebim de oyle kız bebekleri cok sevmem, ya da onları suslemek puslemek falan değil. Benim annem yok bi kız kardeşim gorumcem halam teyzem cok yakın bir kız kuzenim falan yok. Son 10 yılım hep annesi ile kız kıza takılanlara, teyzesiyle falan cok yakın olanlara,anneannesi babaannesi olanlara ozenmekle gecti. Hep ameliyat olup yengeme falan muhtac kalmaktan korktum. Dogumumda kayinvalidem ya da yengem değil de ozellikle annem olsun ona naz yapabileyim diye o kadar cook isterdim ki. Ama hamile olduğumu oğrendiğim an icime bi umut geldi. Rabbim bu sefer bana kız evlat verecekti cunku bi yoldaşa beraber kizkiza takılacağım birine o kadar ihtiyacım vardı ki. Hem cok ilerde hastalanirsam kızım da hayırlı olursa bana bakabilirdi. Ama coook yuksek bir ihtimalle oğlum olacagini oğrendim. Ve cok sevinemedim. O gunden beri cok ağladım. Yanlış anlamayin oğlum olacağı icin değil yine yalnız olacağım icin. Ve ağladığım cok sevinemedigim icin vicdan azabı cekiyorum surekli sağlığı ve hayirli olmasi icin dua ediyorum. Kotu bir anne gibi hissediyorum. Ustune bir de arkadaşım yuzuk testi yaptı gecen gun iki oğlun olacak dedi sizce cok kotu bir anne miyim kimseye anlatamiyorum bu duygumu sizle paylaşmak istedim