seni seviyorum " diyebilmek icin ilk once " ben " demeyi bilmek gerekir.

romantik ask o insanin en buyuk oduludur. romantik aski tam manasiyla yasamaya muktedir olabilecek tek insan butun ihtirasi isi olan adamdir. cunku ask bir erkegin veya kadinin karakterinde sahip oldugu en koklu degerlerden dolayi kendisine karsi duydugu sayginin bir ifadesidir.
insan bu degerleri paylastigi kisiye asik olur. eger insanin acikca tanimlanmis degerleri ve ahlaki bir karakteri yoksa baskasini da takdir edemez. bu acidan, pinar'dan okuyucular tarafindan surekli atifta bulunulan bir alinti yapmak istiyorum:" 'seni seviyorum' diyebilmek icin ilk once 'ben' demeyi bilmek gerekir"

kisinin kendi mutlulugu en yuksek amacdir ve fedakarlik gayri ahlakidir.bu ilke baska herhangi bir konuda oldugundan fazla askta gecerlidir. eger asiksaniz, bu asik oldugunuz kisinin siz ve hayatiniz acisindan buyuk kisisel ve bencil bir oneme sahip oldugu anlamina gelir. eger kisiliginiz yoksa, birine asik olmaniz o kisiyle beraber olmaktan ve onun varligindan hic bir kisisel keyif ve mutluluk almadiginiz, olsa olsa onun size olan ihtiyacina aciyarak kendinizi onun isteklerine feda ettiginiz anlamina gelebilir. hic kimsenin boyle bir durumdan dolayi gurununun oksanmayacagini veya boyle bir anlayisi kabul etmeyecegini belirtmeme gerek yok.

ask kendini bir baskasi icin feda etmek anlamina gelmez. ask kendi ihtiyac ve degerlerinizin en kapsamli sekilde disa vurulmasidir.
asik oldugunuz insana kendi mutlulugunuz icin ihtiyac duyarsiniz ve bu ona bahsedebileceginiz en buyuk iltifat ve onurdur.

seks:akli olmayan bir vucudu feth etmek degildir!
seks cok ciddi bir iliski sonucu ortaya cikmalidir. cunku seks:
insanin kendine olan saygisinin ve kendine bictigi degerin ifadesidir.

secici ve ayrimci olan bir seks hayatinin duskunluk olmadigini soyleyebilirim. duskunluk hafif ve ustunkoru ele alinan bir eylemi niteler. ben seksin insan hayatinin en onemli unsurlarindan biri oldugunu ve hic bir zaman hafif ve ustunkoru bir tavirla ele alinmamasi gerektigini savunuyorum. cinsel iliski insanoglunun sahip oldugu en yuksek degerlere dayanarak yapildigi zaman uygundur. seks karsi tarafin sahip oldugu degerlere verilen bir karsiliktan baska bir sey olmamalidir. bu yuzden onune gelenle girilen iliskileri ahlaksiz olarak nitelendiriyorum. seksin kendisi kotu oldugu icin degil, tersine seks cok iyi ve onemli oldugu icin.

seks cok ciddi bir iliski sonucu ortaya cikmalidir. bu iliskinin bir evlilige donusup donusemeyecegi duruma ve konu olan iki insanin hayatlarinin seyrine baglidir. evliligi, iki taraf da hayatlarinin sonuna kadar beraber olmayi isteyebilecekleri insani bulduklari zaman -ki hic kimse bundan otomatik olarak emin olamaz- cok onemli bir kurum olarak kabul ediyorum. taraflar nihai tercihlerine ulastiklarindan emin olurlarsa evlilik elbette arzu edilen bir durumdur. fakat bu, tarif edilen mutlak kesinlikten daha azi uzerine kurulan herhangi bir iliskinin uygunsuz oldugu anlamina gelmemelidir.

bir iliski veya evlilik karari ile ilgili sorunun sadece konuyla ilgili taraflarin durumlarina ve bilgilerine bagli oldugunu ve kararin onlara birakilmasi gerektigini dusunuyorum. ciftler karsilikli olarak iliskilerini ciddiye aliyorlarsa ve iliskileri ahlaki degerler uzerine kuruluysa her iki durum da ahlakidir..

seks insanin kendine olan saygisinin ve kendine bictigi degerin ifadesidir. fakat kendini degerli bulmayan bir erkek bu iliskiyi tersine cevirmeye calisir. kendine olan saygisini cinsel fetihlerinin ona kazandirmasini bekler; ki bu imkansizdir. kendi degerini onu degerli bulan kadinlarin sayisindan anlayamaz. buna ragmen bu umutsuz ugrasida israr eder. oncelikle, insanoglunun guduleri yoktur.

fiziksel olarak seks sadece bir kapasitedir. fakat insanin bu kapasiteyi nasil kullanacagi ve kimi cekici bulacagi kendi ahlaki deger standartlariyla ilgili bir seydir. tercihlerini kontrol eden, bilincli veya bilincsiz olarak sahip oldugu onkabullerine baglidir. bu sekilde kisisel felsefesi cinsel hayatini yonlendirir. kisi belirli bir tip fiziksel mekanizmaya ve ihtiyaclara sahiptir. fakat bunlari nasil, hangi yoldan tatmin edeceginin bilgisine sahip degildir. mesela insanin yiyecege ihtiyaci vardir. aclik hissi duyar. fakat once bu hissi aclik olarak tanimlayip sonra yiyecege ihtiyaci oldugunu ve nasil yiyecek elde edebilecegini ogrenene kadar ac kalacaktir. insan dunyaya belirli fiziksel ve psikolojik ihtiyaclarla gelir. fakat aklini kullanmadan bunlari ne kesfedebilir ne de tatmin edebilir.

insan rasyonel bir varlik olarak kendisi icin neyin dogru neyin yanlis oldugunu kesfetmek zorundadir. sozde durtuleri ona ne yapmasi gerektigini soylemeyecektir.
kendinden tiksinen insan, ozsaygisini cinsel seruvenlerden kazanmaya calisir.
aklin yerine, akil urunlerini calip onlari koymak isteyen adamlar...kendinden tiksinen adam da, ozsaygisini cinsel seruvenlerden kazanmaya calisir. buda yapilamaz, cunku seks bir neden degildir, insanin kendi degerleriyle ilgili kanaatinin bir etkisi ve ifadesidir. aslinda ikisi de ayni konu...

paranin maddesel kaynaklardan geldigini, zihinsel bir koku ve anlami olmadigini dusunen insanlar...

ayni zamanda ve yine ayni nedenle, seksin de fiziksel bir kapasite oldugunu, zihinle, secenekle ve deger sistemleriyle ilgili olmadigini dusunurler. bedeninizin bir arzu yarattigina ve secimi sizin yerinize yaptigina inanirlar. demir cevheri kendiliginden tren rayi haline geliyormus gibi, askin gozu kordur, derler. seks mantiga bagisiktir ve tum filozoflarla alay eder, derler. oysa aslinda bir erkegin cinsel secimi, kendi temel inanclarinin sonucu ve toplamidir.

bana bir erkegin neyi cekici buldugunu soyleyin, bende size o adamin tum hayat felsefesini soyleyeyim. bana onun hangi kadinla yattigini gosterin, size o kisinin kendini nasil degerlendirdigini bir bir sayayim. ona kendi benligini silmenin bir sevap olduguna dair ne sacmaliklar ogretilmis olursa olsun, seks tum eylemler icinde en derin bencillik icerendir.o eylemi ancak ve yalnizca kendi zevki icin yapacaktir. bunu kendini silerek, bir iyilik, bir ilham, bir ihsan olarak yapmayi dusunebiliyor musunuz?

kendini alcaltarak yapilmaz, ancak kendi zevkiyle, arzulandigini ve arzulanmaya layik oldugunu bilerek yapilabilir. ruhu cirilciplaktir o anda. tipki vucudu gibi. kendi gercek egosunu, deger standardi olarak kabul etmektedir. ona cekici gelecek kadin, kendi en derin vizyonunu yansitan kadin olacaktir. o kadinin teslim olmasi, ona bir ozsaygi duygusu yasatacaktir ya da boyle olduguna inanacaktir.

kendi degerinden emin olan ve bundan gurur duyan adam, bulabildigi en yuksek kadin tipini isteyecektir.

begenecegi kadin guclu olacak, fethetmesi zor bir kadin olacaktir, cunku ancak bir roman kahramanini fethettigi zaman bunu bir basari sayabilecektir, beyinsiz bir surtugu fethetmeyi basari saymayacaktir. onun aradigi, kendi degerini bulmak degil, kendi degerini ifade etmektir. zihnin standartlariyla bedeninin arzulari arasinda hicbir celiski yoktur. ama kendi degersizligine inanan adam da en nefret ettigi kadin tipini cazip bulur, cunku o kadin onun gizli benliginin yansimasidir. kendisinin sahtekar oldugu yolundaki objektif gercekten o kadin sayesinde kurtulur. kadin ona bir ayligina bir degerlilik hayali kazandirir, o da kendi benligini lanetleyen ahlak sisteminden bir sure kurtulmus olur. cogu erkegin kendi hayatini nasil cirkin bicimde mahvettigine bakin.

manevi felsefemiz dedikleri celiskiler karmasasina bakin. biri digerini getiriyor.. ask bizim en yuce degerlerimize cevaptir...baska bir sey de olamaz. bir erkek kendi degerlerini ve varolus gorusunu yozlastirirsa, askin zevk degil, kendini reddetme oldugunu savunmaya baslarsa, iyilik ve sevap denilen seyin gurur degil, acima, aci, zaaf ve fedakarlik oldugunu soyler, en soylu sevginin begenmekle degil, sadakayla basladigini, degerlere cevap olarak degil, kusurlara cevap olarak dogdugunu soylerse, kendini ikiye bolmus sayilir. bedenine soz dinletemez.

seviyorum dedigi kadinin karsisinda iktidarsizliga duser, bulabildigi en bayagi orospuya dogru kayar. bedeni her zaman en derindeki inanclarinin nihai mantigini izleyecektir. kusurlarin sevap olduguna inanirsa, varolusu kotu diye damgalamis sayilir, kendisinin ancak yozlasmisliklardan zevk almaya layik olduguna inanir. sevabi aciyla baglamistir, zevkin ancak gunahlarda bulunabilecegini sanir. bu sefer, bedeninizin kotu arzulari oldugunu, zihninin bunlari etkileyemedigini, seksin bir gunah oldugunu, gercek askin katiksiz bir ruhsal duygu oldugunu haykirmaya baslar. ondan sonra da, ask neden bana yalnizca can sikintisi getiriyor, seks de yalnizca utanc getiriyor diye merak eder. para ve seks, ikisinin ayni sey oldugunu anliyorsunuz degil mi?

varolusun kotu, kendinin imkansiz bir evrene kapilmis caresiz bir yaratik olduguna
inanan bir insanin: tiksindigi sey once kendisidir.

hayatini, maddeyi zihninin ihtiyacina gore bicimlendirmeye adamis bir adam ise, fiziksel eylemde ifade bulmamis bir fikrin degersiz bir sahtelik oldugunu, platonik askin da aynen oyle oldugunu bilir. bir fikrin gudumunde olmayan fiziksel eylem nasil sersemlerin kendini kandirma bicimiyse, kisinin degerler sisteminden kopuk bir seks de oyledir. ikisi de ayni konu...

askin safligini arzudan koparan insan, asksiz arzunun ahlaksizligina da inebilen insandir. ama cevrenize bakinca, cogu insanlarin ikiye bolunmus yaratiklar oldugunu, bir o yana, bir bu yana savrulup durdugunu gorursunuz. bir yari, paradan, fabrikalardan, gokdelenlerden, kendi bedeninden nefret eden adamdir.

hayatin anlami ve iyi bir insan olmanin geregi olarak, akil almaz konularla ilgili tanimlanmayan duygulari on plana cikarir. umutsuzca cigliklar atar, cunku saygi duydugu kadina karsi hicbir sey hissetmemekte, cirkefler icindeki yosmaya karsi konmaz bir ihtiras duymaktadir. insanlarin idealist dedigi biridir o. obur yari ise herkesin pratik insan dedigi kisidir.

ilkelerden, soyutluklardan, sanattan, felsefeden, hatta kendi aklindan tiksinen adamdir. maddesel objeler elde etmeyi, kendi varliginin en onemli amaci sayar. bunlarin nedenini ya da kaynagini dusunme geregine gulup gecer. bunlarin kendisine zevk vermesini bekler. daha cogunu elde ettikce neden daha az zevk almaya basladigini gorunce sasar.

iste vaktini kadinlari kovalamaya harcayan adam, o adamdir. kendine yonelttigi uc kandirmacaya bir bakalim. bir kere, ozsaygi ihtiyacini kabullenmez, cunku ahlaki degerler gibi kavramlari kucumser. ama beri yandan, kendini bir et parcasi saymaktan oturu, kendine buyuk bir tiksintiyle bakmaktadir. seksin kisisel degerlere bir sayginin fiziksel ifadesi oldugunu kabullenmese de, aslinda bilmektedir.

bu nedenle, oyleymis gibi davranarak, sebep sayilmasi gereken seye ulasma cabasina girer. kendine saygiyi, ona teslim olan kadinlardan kazanmaya calisir, ama sectigi kadinlarin karakteri de, yargisi da, deger standardi da olmayan kimseler olusunu gormezden gelir. kendine yalnizca fiziksel zevk pesinde oldugunu soyler, oysa bu kadinlardan bir haftada, bazen bir gecede bikar. profesyonel fahiselerden tiksinir, temiz bakireleri bastan cikardigina dair hayaller kurar. bu onun hep aradigi, ama hic bulamadigi basaridir.