KENDİNİZİ SEVİN!



Kendinizi Sevin

Kendini sevmek, herkesin sahip olabildiği bir meziyet değildir. Bunu başarabilmek icin insanın kendisine yakın olması, kendisine değer vermesi, zaman ve emek harcaması gerekir.
Deneyim gerektirir kendini sevmek, her şeyden once tum guclu dostluklarda olduğu gibi acık olabilme yeteneği gerektirir. Neyse ki resim yapmak gibi kısıtlı bir yetenek olmadığından isteyen herkes biraz dikkat etmek koşulu ile ‘kendine acık davranabilmek yeteneğine’ kolaylıkla sahip olabilir.

Bir gun birisinden ‘Kendini sev’ diye bir komut alarak kendimizi sevmeye başlamamız beklenemez. Kimi insanlar şanslıdır, zaten kendilerini sevdiklerinden, bu doğal bir ozellik olarak kişiliklerinin bir parcası halindedir. Hatta kimisinde aşırıya kacıp Narsisizme konu olabilecek boyutlara bile varabilir. Onemli olan her kişilik ozelliğinde olduğu gibi bunda da dengeli olabilmeyi başarabilmektedir.

Cocukluğumuzda kendimize ait minicik bir dunyada yaşarken pek farkında olmayız da, buyuyup eleştirilere hedef olmaya başladıktan, problemlerimiz ve sorumluluklarımızın artmasından sonradır ki kendimizden uzaklaşmaya ve icimizdeki beni yok saymaya başlarız.
İcimizdeki beni yok saymak risklidir. Zaman icerisinde kendimize yabancılaşmamıza, eleştirilerden ve karşılaşılması muhtemel hayat problemlerinden daha fazla etkilenmemize neden olur. Bize yabancılaşan benimiz artık bize gereken zamanda ihtiyacımız olan desteği veremez hale gelir.

Buna engel olmak icin alınabilecek en guzel onlemlerden birisi de benimizden kopmamaya calışmaktır. Ne yapabiliriz ki benimizden kopmadan, yaşadığımız surece onunla bağlantımızı kesmeden dostca yaşayalım. Dilerseniz kendimizi yormadan, kendimizle nasıl dost kalabileceğimize şoyle bir bakalım.

Değerli Olduğunuzu Bilin: Dunya uzerinde yaşayan istisnasız her insan değerlidir. Değer izafi bir kavram olup kişiden kişiye değişir. Değişmeyen tek şey ise her birimizin değerli olduğudur. İnsan olduğumuz icin, nefes aldığımız icin, bu dunyada yaşamaya herkes kadar hakkımız olduğu icin değerliyiz. Değerli olduğumuzu bilmemiz icin birilerinin bize değer verdiğini soylemesi veya bu doğrultuda bir davranış tarzı sergilemesi gerekmez. Yaşamaya devam ederken kendimizin değerli olduğumuzun farkında olmamız ve bunu kendimize vurgulamamız gerekir.

Kendinize Acık Olun: Kendimize yapabileceğimiz bir diğer iyilik de kendimize karşı acık olmaktır. Acık olmak hatalarımızı kabul etmekle başlar. Hayatımızda var olan gerceklere samimiyetle baktığımızda kendimizi daha cok sever ve kabul ederiz. Hic kimsenin hatasız olamayacağı gerceği goz onunde tutulduğunda bu kendi hatalarımızı daha kolay gormemizi sağlayacaktır.

İnsan olarak kusursuz olmak doğaya aykırıdır.

Kendinize Nazik Davranın: Etrafımızdaki herkese nazik ve dostca davransak bile kimi zaman kendimize nazik olmayı ihmal ederiz. Hoyratca eleştirir, bundan da etkilenebileceğimizi aklımızın ucundan bile gecirmeyiz. Kendimizle ilgili yaptığımız değerlendirmelerde hatalarımızın fazla olduğunu duşunuyorsak kendimizi cezalandırmak yerine, hatalarımızı aza indirgemek icin kendimizle işbirliği yapmalıyız. Bunu da ancak kendimize dostca davranarak başarabiliriz.
Ozellikle hatalarımızla yuz yuze geldiğimizde kendimize ne kadar değerli olduğumuzu bir kez daha hatırlatarak ic hesaplaşmamıza başlamamızı oneririm.

Başarılı Olduğumuz ve Olmadığımız Konular:

Beş parmağın beşinin de aynı olmadığı gibi, insanlar arasında da farklılıkların olması son derece doğaldır. Bundan hareketle başarılı olduğumuz işler gibi başarısız olabileceğimiz işler olduğunu da aklımızda tutmalıyız. Her şeyde en iyi olabilmemiz hem mumkun değildir, hem de aynı insanın her konuda başarılı olabilmesi doğaya aykırı bir ozelliktir.
Başarılı olamadığımız işlerinde var olacağını bilerek, bunun bizi olumsuz yonde etkilemesine izin vermeyerek, kendimizi suclamadan yolumuza devam edebilmek akıllıca olacaktır.

Din, dil, ırk, milliyet gozetmeyen felsefesi ile yuzyıllar oncesinden gunumuzu yakalamayı başarmış buyuk alim ve felsefe ustası Mevlana bir, iki cumle ile bakın ne kadar da guzel toparlamış konuyu: ‘İnsanlar birazda kusur ve yanlışlıklarıyla guzeldir. Başkalarına zarar vermeyen zaaflara da hoşgorulu olmak gerekir’

Mevlana bile ben kusursuzum demiyor ve yaşananların insan olmanın sonucu olduğunu duşunuyorsa neden biz kusurlarımız veya eksik kaldığımızı duşunduğumuz konular icin kendimizi yıpratalım. Duşunmeye değer değil mi.

Sevgiyle kalın.


Kaynak : www.kigem.com