Merhaba,

Kendi hatalarım yuzunden dibe vurmuş durumdayım. Bir suredir psikolojim iyi değildi, fon aldığım bi projeyi bitiremedim, başım inanılmaz ağrıyacak cok ama cok sıkıntılı surecler beni bekliyor.

Bunun yanı sıra yalnızım. Eşimle ayrı kalmak zorundayız onumuzdeki iki sene boyunca, benim vize alabilmem mumkun değil iki seneden once. Burada bi duzenim yok, maddi sorunlarım var, gelecek kaygım var. Cok fazla arkadaşım var sanırken inanılmaz yalnız hissediyorum. Hic iyi hissetmiyorum surekli uyumak istiyorum, kabuslarla uyanıyorum.

Kendimi sucluyorum surekli, hic durmadan. Gercekten de benim elimde olan seyler yuzunden boyle oldu buyuk olcude. Sorumsuz plansız davrandım. Boyle bi insan değildim, ama bi senedir boyle bi insana donuştum. Bi yandan da gecmişi değiştiremem farkındayım.

Tavsiyeye ihtiyacım var. Siz zor zamanlarınızı nasıl atlattınız? Kendinizi suclamamayı nasıl oğrendiniz? Tutunacak ne buldunuz herşey karmakarışık gorunurken. Geleceği duşunduğumde icim sıkışıyor, yuzleşmem gereken cok fazla şey olacak cunku.

Teşekkur ederim okuyanlara, fikir verenlere. İyi ki varsınız ^^