Zihnen ozgur olmayi oyle cok isterdim ki...

Dusunmek zorunda oldugum bir ailem var. En ufak bos animda hemen sorunlariyla aklima dusen... Nereye gitsem benimle olan... Yer degistirmek de kar etmiyor cunku hep benimleler.

Aklim cikiyor artik. Dusunmekten beynimin kuculdugunu hucrelerime kadar hissediyorum. Keyif almiyorum hicbir seyden. Bugun deprem olunca korkunun k'sini yasamadim cunku olum bile kurtulus gibi geliyor bazen.

Bu dunyaya gelip gelmeyecegim konusunda fikrim sorulsaydi kesinlikle hayir derdim.