İyi geceler hanımlar,

İcimi dokmek icin geldim. Cok uzgunum... Uzun olursa şimdiden kusura bakmayın.
Evliliğimle ilgili sorunları yazmaya nereden başlasam bilmiyorum. Ama asıl sorun yaşadığım bunca haksızlığı kendime reva gormem. Bana yapılanlara izin vermem. Eşimde tespit ettiğim kişilik bozukluğunu kendimde de tespit ettim. Bağımlı bir kişiliğimin olduğuna inanıyorum. Eşim aileme bağımlı olduğumu duşunuyor ben ise eşime... Eşimle evlendiğimizden beri sorunlar yaşadık. Evleneli 3,5 sene oldu. 2 yaşında bir kızımız var. Her şeyi denedim. Psikoloğa gidiyorduk maddiyatı bahane ederek gitmeyi bıraktı. O maddiyat her gece icmeye gelince nedense unutuldu. Evet problemlerden biri her gece icmesi. Onceleri yoktu boyle bir alışkanlığı ama son 1,5 yıldır hemen her gece iciyor. Bir şişe şarap, 4-5 bira, bir şişe votka, bir şişe rakı... Ruh haline, butcesine gore seciyor o akşam ne iceceğini. Bağımlı oldun evde icme dediğimde sınır getirme bana icip napıyorum sanki diye savunuyor. Zaten alkole de benim yuzumden başlamış mış mış!... Tamamen bahane ediyor. Sebebi yok. Sorduğum zaman senin onceki hayatını anlamak icin ictim diyor. Eşimle tanışmadan once serbest bir hayatım vardı. Ondan once erkek arkadaşlarım oldu. Birlikte oldum. Sonucta hepsi de ciddi ilişkiydi ama yurumedi. Eşim hepsini biliyordu. Surekli bunu onume getirdi. Surekli alakasız konuları bile oraya cekip ustume geldi. İlk zamanlar şiddet vardı sonra el kaldırırsa polisi arayacağım diye kendini frenledi bitti bu durum. Cok sabrettim. Oyle manipule etti ki beni; cektiklerimi adeta gunahlarıma kefaret saydım. Ama bir yere kadar. Bende sabır bitti. Bir daha bu konuları acarsa işin mahkemede biteceğini, ağır sozlerini kaldıramadığımı soyledim. Ailelerimiz başından beri yıldızı barışmadı. Onun ailesi akraba eş dost ilişkisi konusunda yabani olduğu icin aynı durumu benden bekledi. Eşim ailemle goruşmuyordu saygısızlık yaptı surekli onlar da artık goruşmek istemiyor. Ben yine de onun ailesiyle goruşuyordum ama onların oğlu hatalı olduğu halde arkamdan beddualar ettiğini oğrenince ben de goruşmeyi kestim. Zaten kayınvalidemin durup dururken oradan buradan her şeyden laf sokmasını saymıyorum bile. Her şeyi sineye cektim anlayacağınız. Eşim bana destek olacağına herkesten cok kotuledi beni onlara. Dun de şehir dışında ablama geldim. Zaten ailemle kendisi goruşmediği icin bir supun nişan katılmam gereken her şey burnumdan geliyor. Kendisi bunları gereksiz goruyor. Her neyse... Dunku konuya gelecek olursam, teyzesini cok seviyor kızım diye kızımın naptığını sorduğunda paylaştım. Opup duruyor dedim. Oradan başlattı getirdi konuyu halaları da seviyor dedi. Ben de dayanamadım ben pek gormedim dedim. Buradan tuttu senin yuzunden sen engel oldun gibi laflar etti. Ellerimle kızımın cantasını hazırlayıp yolladım kendim goruşmesem de halbuki. Yani bunca haksızlık cok değil mi ben yollarsam goruştuler sen goturunce goruştuler ama kendileri zahmet edip ozleyip gormediler. Annesi babası bile torunlarını 5 ay gormedi oğulları goturmeyince. Aynı şehirdeyiz! Siz olsanız sorgulamaz mısınız bu nasıl torun sevgisi diye soyleyin nolur. Yemin ederim ben torunlarıyla hicbir zaman aralarına girmedim. Boyle olduğu halde eşimin sen engel oldun vs lafları cok dokundu. Sonra tuttu konuyu anneme getirdi. Annem planlamış bizi ayırmayı da ondan boyle yapmış falan. Yaptığı da cidden birşey yok. Damadının saygısızlıklarını artık kapatamadı ve goruşmek istemedi tum sucu bu! Annem akıllı kadınsa ben neden bekarken kacmışım annemden. Ki oyle birşey yok uyduruyor. Hani erkek arkadaşlarım vardı buluşuyordum diye annemden kacıyor oluyorum. Sonra durust olsaydın annen beni anlardı aramıza sen soktun bu kavgaları dedi. Ki ben hep eşimin yaptıklarını anlatmamaya calıştım sırf arası bozulmasın annemle diye. Sonra bir gun anneme geldi bekarlığımdaki her şeyi abarta abarta anlattı. Annem benim arkamda durunca iyice sinirlendi. Dun de babana da durust ol madem gibi konuştu. Bakalım o ne diyecek minvalinden. Sonra kızımı istediğin kadar kacır (ablama şehir dışına 1 haftalığına kalmaya geldim diye kacırmışım) bakalım annen gibi tahammul edecek mi dedi. Ustu kapalı tehdit edip akıllı ol uslu ol konuşma cok demeler falan. Eşim en cok anneme gittiğimden şikayetci. Ev yakın o işteyken gidip geliyorum diye resmen denetliyor gibi neredesin diye sorgular. Arkadaş cevrem sayesinde yok zaten. İşe daha başlamadım ucretsiz izindeyim başlayınca kızıma annem bakacak ve alışması gerekiyor diye ozen gosteriyorum. Kaldı ki evimi ihmal etmiyorum kış boyu evde olmama rağmen sorsanız herrrrr gun annemdeymişim. Normalde evde benimle olsa yine birşey demeyeceğim ama 7/24 elinde telefon ya arkadaşlarıyla konuşur ya birşeylere bakar surekli surekli.... Gece uyumaz sabah kalkmaz. Şimdilerde işinden dolayı daha erken kalkıyor gibi. Yani ozetlemeye calıştım ne kadar becerebildiysem. Dun en ağırı da bekarken şunu yaptın bunu ettin diye bunları acması beni kızımla tehdit etmesi oldu. Bugun de aradığında konuşmak istemedim. Sakin sakin sinirlendiriyorsun beni sonra ben suclu oluyorum diyor.
Biliyorum hepiniz boşa bu adamı ne cekiyorsun diyeceksiniz ama işte bendeki sorun da bu. Korkuyorum. Cok korkuyorum.... Olacaklardan, pişman olmaktan, boşanmadığım icin de pişman olmaktan... Boyle hayat gecer mi diye sorgulayıp duruyorum. Cok kotu hissediyorum kendimi. Guvenimi yıktı. Ne umutlarla evlendim işkence etti.... Evde yalnız hissettiğimi anlattığımda bile beni suclayan bir narsiste ne anlatılır bilmiyorum. Sadece mutsuz kırgın ofkeli hissediyorum kendimi. Uyusam uyusam hic kalkmasam diyorum kızım olmasa..... Uzun oldu belki ama icimdekilerin ceyreği etmez inanın. Nasıl sevmiştim, herkese karşı gelmiştim, bunca acıyı gormek icinmiş meğer...