Ozellikle eşimin ailesi artık canımı sıkmaya başladı.Cunku diğer kişilerin niyetlerinin gram kotu olmadığına eminim hayır duası ederler hep.Eşimin annesiyle 2-3 ay once konuştum işi değişsin duzen otursun ona gore bu durumla duşunmuyorum dedim.Biz yardım ederiz annenler yardım eder dedi(annemlerin yapacağı veya yapmayacağı yardımdan ona neyse artık ) annemler yapacağını yaptı olursa ne kadar imkanımız varsa o kadar olur kimseden birşey beklemiyoruz dedim.Tabiki bu sozune guvenmiyorum evlilik surecinde cok sozune inanıp yanıldım tek yanılan kandırılan ben değilmişim eşimde varmış bunu yeni oğrendim.Hani torunları olmasa derim hasret cekiyorlar hicbirşeyini eksik etmedikleri sonsuz destek oldukları biricik kızlarının cocuğu var hatta yine hamile...Eee o zaman bu kadının derdi ne?Bazen oyle sozler soyleyip hareketler ediyor ki diyorum 50 yaşını gecmiş insan bu mu.Eşimle gittiğimizde kaşgoz yapıyor eşime ben gormuyorum sanıp artık normal olmadığını duşunuyorum...