Iyi geceler dilerim herkese.

Yıllardır gecmeyen mide ağrım vardı ama onemsememiştim doğumdan sonra iyice arttı artık dayanamaz oldum ve uzun uğraşlar 3 4 defa ayrı ayrı yapılan endoskopi ve biyopsiler sonucunda kesin colyak tanısı koyuldu.

Cok tuhaf hissediyorum kendimi. Abur cubura duşkun değilim ama en zevk aldığımız şey eşimle gece ansızın dışarı cıkmak yemek yemek veya seyahatlerde neler meşhursa onları tatmaktı. Artık hayatım boyunca sadece bana ve benim gibi colyak hastalarına ozel sayılı cafelere gidebileceğim.

Sayılı diyorum cunki malesef ulkemizde colyak hastalarına yeteri kadar alan yok.. Bugun gezmediğim yer kalmadı neredeyse ve koskoca şehirde sadece 2 yerde glutensiz urunlere ulaşabildim. Ve inanılmaz pahalı.

Gozyaşları icinde birkac parca birşey alıp cıktım. Evet hayatta daha buyuk acılar var biliyorum. O kadar buyuk şifasız hastalıklar var ki... Her anıma şukurler olsun. Ama beni uzen yaralayan şey farklı besin gruplarına ihtiyacımız varken urunlerin bu kadar pahalı ve nadir yerlerde olması.

Zaten zor bir yaşam bicimi ozellikle bugun tanıştığım bir kadın gozleri dolu dolu evladı icin aldığı 15 tl lik tek gofretten bahsetti. Durumları yok ama yavrusu gozunun onunde aģladıkca kadın mahvolmuş.

Ne yapabilirim dedim kendi kendime. Gerekli bir kac yeri aradım ve başvuruda bulundum. Icimden gecenleri ve zor durumda olanlardan bahsettim. Lakin yapıcaz diyorlar ne kadar doğru ne zaman faliyete gecer bilemiyorum.
Benim icin sorun değil ben yemem, ulaşamasamda olur. Ama bu urunlerin pahalılığı okul kantininden rahatca yiyebilen cocuklara, colyak hastası onlanların istekle, iştahla bakması cok acı.


Bir ic dokmeydi. Kendimden ziyade erişemeyenler pahalı olduğu icin belkide tadamayacak cocuklara uzgunum bu gece. Kendi oğlumu koydum onların yerine.

Rabbim yar ve yardımcıları olsun. Tum hastalara şifa,deva versin inşallah.


Başınızı ağrıttım hakkınızı helal edin. Iyi geceler dilerim...