Merhaba

Belki bana dert olan size dert degildir ama artik dayanamiyorum.
6 yildir evliyiz ondan oncede 5 sene beraberlogimiz var, 2 tane oglumuz var biri 3 yasinda digeri 8 aylik.
Benim esim bir senedir bana soguk davraniyor, 9 ay once seni sevmiyorum galiba dedi, cok ustune gittimde oyle soyledi soguk davranisinin sebebini, yinede ayrilmadim. 1 ay once ben bu sogukluga, ilgisizlige dayanamadim son care gittim annesine anlattim, bu seferde ayrilalim sevmiyorum seni demeye basladi. Ben yalvar yakar ikna ettim ayrilmamaya, tamam yeniden deniyelim fln dedi. Biraz konustuk, ben ona sevgimi gostermemisim falan o yuzden benden uzaklasmis oyle dedi. Simdi diyeceksiniz ki neden boyle bi adamla evli kaliyosun? Cunku biz cok zorluklar atlattik, evlenmek icin bin takla attik. Beni cok seviyordu cok iyi davraniyordu, hep benimle vakit gecirmek istiyordu. Bu adam gitti yerine ilgisiz bir adam geldi, nasil olur? Aklim almiyor. O ayrilma noktasina geldigimizde bende tamam bende degiscem gostercem etcem dedim, soyledikten sonra bi anlami kalmiyomus. Ben yinede belki hersey duzelir diye isteklerini tek tek yerine getirdim o ise benim bi istedigimi bile yerine getirmiyor. Bazen bana araba lazim oluyo arabayi alamzsin carparsin diye vermiyor bende senin arabana mi kaldim diyordum ona kiziyormus. Ben onu kocam gibi gormuyomusum?!
Hic bizimle vakit gecirmiyor, zaten butun hafta calisiyo, aksam isden geliyor (yalan yok) 2 dakika cocuklarla ilgileniyor ondan sonra biraz oturur ve tekrar ise gider geceye kadar. Cogu zaman gelmesini beklerim en azindan bi 15 dakika goruselim diye ama geldigindede ne benimle konusur ne bisey anlatir, oyle telefonunla oynayip durur. Cok gec geldigi icinde cocuklardan dolayi yorgun oldugum icin yatiyorum. Zaten benimle bisey paylasmiyor, tesadufen arkadaslarina bisey anlatirken hayatinda ne olup bittigini duyuyorum.
ben butun gun cocuklarla yanlizim, hic bi sekilde bana yardimci olmuyor cocuklarla, yani zaten evde yok ama hafta sonu mesela bi kac saat evde durdugu oluyor ordada yardim etmiyor, herseyi yanliz yapiyorum. Ne yemek yedirir cocuklara, ne kucugun bezini degistirir, ne banyo yaptirir yani hicbisey gercekten. Gecede ben kalkiyorum tabiki bebek uyaninca, o uyur, o calisiyormus ve yorgunmus. Haftasonlarida istedigi saate kadar uyur sonra kalkar hazirlanir ise gider. Nereye gittiginide bilmiyorum. Kendisi tamirci, musteriden araba alip getiriyor tamir ediyor tekrar goturuyo fln ama hangi sehirde nerde ne yapiyo hic bilmiyorum.
Mesela buyuk oglanin senelik rutin kontrolu vardi 3 hafta once, bekledim sorsun nasil gecti ne dedi doktor diye bugune kadar hic sormadi.. veya gelecek hafta dogum gunu var resimli pasta siparis vercegimi biliyor her sene yapiyoruz cunku bunu ama gelip bikere ne resim yaptirdin diye sormadi...
Benim is gorusmem vardi gecen hafta gondermedi, bugun baska biyerden is gorusmesi icin randevum vardi onuda sormadi. Cok ilgisiz...
Aslinda bunlari yazarken cok kucuk sorunlar gibi geliyor ama bu ilgisizlik beni mahfediyor. Sevgisizlikden zaten bahsetmiyorum bile, eskiden cok gosterirdi sevdigini...
Baska bi ornek vereyim, kucuk oglum daha 2 aylikti mastit olmustum, yuksek atesim vardi ve yerimden kalkamiyordum, sagolsun kayinvalidem aksama kadar yanimda durdu eve giderkende esimi cagirdim cocuklara yardimci olsun diye, eve gelmedi, halbuki isini kendi zamanina gore ayarliyabiliyor isteyince. Cok kirilmistim kizmistim.
Tamam diyorum bosver sus icimde birikiyor yine patliyorum.
Ben gercekten cok yoruldum ve ne yapicagimi bilmiyorum artik