Nerden başlasam bilmiyorum. Benimkisi şımarıklık mı dengesizlik mi guvensizlik mi bilmiyorum. Evliyim calışıyorum. İş saatlerim makul ama boşluktan mı bilmiyorum mutsuzluk hissediyorum. Ozellikle yalnız kaldığım zamanlarda. Eşim arada seyahatlere gidiyor bazen iş yemekleri falan. Kendi kendine yetememek mi bilmiyorum. 2-3 aydır boyle gel git lerim var. Reflu cıktı mesela onu buyutuyorum kafamda ona takılıyorum. Ama bi arkadaşım var onda da var umrunda değil. Ve eminim taktığım icin boyle ben var ettim. Seramik kursuna gittim 2 kere hocası ilgisizdi bıraktım. Oryantale gittim oğretmiyor gibi geldi bıraktım. Psikologa gittim o da sanki sorunu derinleştirip yoktan var ediyor gibi geldi anlat anlat aynı şeyler cozum sende falan. Deli danalar gibi takılıyom hala Bir iyiyim herşey yolunda diyorum bir kotuyum dunyanın sonu gelmiş gibi. Mesela mutlu olduğum zamanlarda eşimle diyorum ki birgun oleceğiz ve onu kaybedicem buna uzuluyorum. Ya boyle sacma sapan şeyler. Mesela olumsuz bir şey duyayım kendimi acaip kaptırıp mutsuz oluyorum. Ya hormonları mı nebileyim. Lutfen siz de diyin ki ben de yaşıyorum abartma. Carpık duşunuyosun diyin. Boyle şeyler duymaya ihtiyacım var. Boyle pozitif neşeli arkadaşlarım olsun istiyorum dostlarım. ama boyle olumsuz duşunursem bu enerjiyle kolay değil. deli miyim ben sizce