Merhabalar hanimlar.. Ben hayatim boyunca hep kendi ayaklarimin uzerinde durabilmeyi istedim kimseye muhtac olmadan (babama bile).. Bu dusunce neden bilmiyorum inanılmaz yoruyo beni 3 aylık evliyim ve evde bos durmayı kendime yediremiyorum muhendisim yuksek lisans yaptim hayallerim vardi hicbiri olmadi simdi kpss deniyorum.

Annem yıllarca babam tarafindan aldatildi tabiki bize acik acik soylemese de hep calisip kimseye muhtac olmayin maddi ozgurlugunuz elinizde olsun diyerek buyuttu bizi.

Bundan dolayi galiba esime muhtac olmamaliyim dusuncesi var su an bende. İs bulana kadar cocuk istemiyorum bilmiyorum belki esime haksizlik yapiyorum. O da destek oluyo calismami istiyo is bulamiyorum. Sanki calismadiğim her dakika eşim beni aldaticak ve ben ona muhtac kalcam gibi geliyo maddi ozgurlugum olmadigi icin. Belki saplantili bi dusunce ama boyle hissediyorum esine mi guvenmiyosun diyebilirsiniz guveniyorum ama su da bi gercek ne erkekler var yillarca asik oldugu kadini aldatan erkekler cok meyilli oluyo benim dusuncem boyle yani bilemiyorum erkeklere karsi bi guvensizlik var..
Biliyorum bu duruma yapcak bişey yok. is bulana kadar kendimi bi işe yaramis emeklerimin karsiligini almis hissedene kadar duzelmicem. Sadece cok bunaldim birileriyle dertlesmek istedim.