Selam. Dunyam başıma yıkılmak uzereyken ben iş yerinde oturmuş patron aramadan once buraya konu acıyorum. Hayatım basit senaryolu bir diziye dondu ve kendimi nasıl bu hale getirdim bilmiyorum. Sonum ne olacak onu da bilmiyorum. Olay şoyle ki sevdiğim beyefendiyle(!) bu sene nişanlandık. Uzun bir ayrılığın ardından bana sozler vermesi ve benim de bunları yemem uzerine bu yola girdik. Bizim temel sorunumuz benim bakire olmamam. Bunu ilk sevgili olduğumuz haftadan itibaren bilmesine ve boyle kabul etmesine rağmen bu konu hic kapanmadı. Ben bile bile niye bu ucuruma yurudum nasıl bu kadar aptal oldum bilmiyorum. Bana uyguladığı psikolojik şiddet, beni surekli aşağılaması ve sindirmesi. Yavaş yavaş oyle bir işledi ki beni ben dunyanın en kotu insanıyım gibi duşunur oldum. Başkasının başına gelse boyun eğmeseydin derdim. Ama ben eğdim cunku oyle olmuyormuş. Neymiş bu psikolojik şiddet ki beni bu hale getirdi. Neyse. Senin gelinlik giymeye hakkın yokta denildi, duğun salonu icin buldun da bunuyosun da denildi, her şeyi ailene soylerim onlar da bilinsin de denildi. Ben yuttum. Cunku sindirilmiştim bir kere korkağın teki olmuştum. İyi gunlerimiz de oluyordu tabii ama en ufak problemde bu konu tekrar gundem. Bırak beni diyorum seviyorum deyip bırakmıyor da. Neyse boyle boyle ben evlenmek istemiyorum ama soyleyemiyorum. Gorumcem laf ediyor, kaynana dedikodu yapıyor ben sineye cekiyorum. Mahkum gibi dolanıyorum ortalıkta. Hal boyleyken eşya bakmaya gittik. Orada benim yılan beni bir soktu laflarıyla benim surat duştu. Sonra surat yapıyosun diye kızdı. Eşya bakıyorum ama beğenmiyorum istediğim gibi değil. Hicbir şeyi beğenmiyorsun denildi. Benim ne istediğimi umursamıyorsun, gel beraber bakalım demiyorsun denildi. Neyse. Sonra ertesi gun aramız duzeldi. İkimiz gittik birlikte gezdik, beğendik. Pahalı olan hicbir şeye saldırmadım bu arada kredi cekeceğiz eşyaya ve birlikte odeyeceğiz. O gun gayet mutlu mesut gecti. Ertesi gun ailesiyle krediyi cektiler. Oradan da buyuk cay kaşığına gittiler. Sonra hep birlikte mağazaya gitmişler. Beni aradı. Şoyle kombin yaptım ne dersin dedi. Dedim bensiz ne kombini ben beğenmedim. Almak zorunda değilsin fikir olsun diye dedi. İyi tamam. 2 saat sonra aradı ya o kombini alırsın ya da başka bir şey almam dedi. Millet seninle mi uğraşacak ben gezemem dedi. Biz onu beğendik fiyatta uygun al dedi. Sen dun beni avcunun icine aldığını sandın ama alamazsın dedi. Ailem yok diye dun mutluydun dedi. Ben de alamam dedim. Bitsin bu ilişki istemiyorum dedim. Neyse dun beni kv aradı. Oğlum hastalandı bu inat ne, seven her şeye katlanır dedi al o takımı dedi. Eşya değil mi ne onemi var benim gucum ona yetiyor dedi. Ben de zaten o butcede bir şey alacağım ama onları beğenmedim alamam dedim. Sen bilirsin ben başka alamam onları al dedi. Tatlı dille beni kandırmaya calışıyor boyle. Kadın dediğin az alttan alır. Almazsa ya laf duyar ya dayak yer dedi. Sen alttan alacaksın dedi. Seven insan gider o eşyayı alır dedi. Yok hayır dedim kapattım. Annemi aramış kv. Annem de boyle şey mi olur kız beğenmeden eşya mı alınır demiş. Ne bu inat boyle olursa ben duğun falan yaptırmam demiş. Benim allahın belası nişanlım da bunu duyunca aramış annemi, sen duğun yaptırmazsın haa sen kızın kız oğlan kız mı sanıyosun, ben onu o haliyle kabul ettim siz de her şeyi kabul edeceksiniz demiş. Sonra aradı bana anlattı ben oldum benim kanım cekildi. Dik başlılığının sonu bu dedi, boyun eğseydin soylemezdim dedi. Hakettiniz dedi. Ben korkudan titriyorum. Patron da maliyet raporu istiyor titreye titreye rapor hazılıyorum bir de tam ucuz komedi. En son bana dedi ki "ya annen sen ben konuşuruz bu aramızda kalır sen her şeyi kabul edersin evleniriz, ya da ben babana da soylerim". Ben eve nasıl gittim bilmiyorum. Annem doğru mu dedi. Doğru dedim anlattım. Annem anlayışlı davrandı. Cahillik gelir başına dedi. O nasıl biri ki seni kabul etti boyle dedi. Madem sevdi etti bunu niye geldi bana soyledi. Anne dedim hasta bu. Annem hayır dedi benim namusumu o mu temizleyecek dedi. Seviyorsan evlen ama ben onun yuzune bakmam sen de mutlu olamazsın dedi. İstemiyorum dedim. Babana ben anlatırım her şeyi dedi. Babama anlatacaktı ben durdurdum. Babam ne yapar bilmiyorum. Şimdi bu baş belası beni aradı "ben kendi annemi de aradım. Seviyorsanız onemli değil evlenin dedi" dedi. Buna da şaşırdım annesi nasıl kabul etti? Şimdi beni surekli arayıp tehdit ediyor babana soyleyeceğim diye. Annem korkma diyor ama elimde değil ben korkuyorum. Onun ailesi de oğrendi ya onlar arayıp babama soylerse? Annem ben soyleyeyim diyor. Bu hala sen susacaksın, boyun eğeceksin benimle evleneceksin diyor. Ben arada kaldım. Oyle hayatım kayıyor ben de bir sakinlik oyle bekliyorum. Ben ne yapayım? Burada belki ağır konuşanlar da olacak cahilliğime, aptallığıma. Sıkıntı değil soylenecek her şeyi ben de kendime soyluyorum. Ama bir akıl bir fikir bunlara cok ihtiyacım var.