Hepinize iyi akşamlar diliyorum arkadaşlar.
ya Allah bismillah deyip konuma mı desem sorunuma mı hemen giriş yapıyorum.
Artık yavaştan ağırlaşmaya başladım nasıl bir ağırlık hemde yuruyen silindir mubarek. Bu ağırlık yaşam alanımın her yerinde beni engelliyor. Ozellikle yatakta.
Bir zamanlar sağdan sola donerken karnımla inşallah eşimi aşağı ittiririm diyordum. Oyle oluyor sanırım ama hic hoş değil.
Sabahtan başlıyorum yatana kadar aynı babaannem gibi eşime boyuna soyleniyorum. Ay aman bacaklarım ağrıyor yuruyemiyorum ozellikle yatakta sağa donemiyorum pelviklerim sızlıyor, sola donemiyorum kolum felc oldu, sırt ustu yatamıyorum kaburgalarım sokulecek gibi..
Gercekten bu saydıklarımın yuzunden sabahı sabah ediyorum oda yetmiyormuş gibi eşim pancar motoru calışır gibi horluyor ozellikle benim hamileliğimden sonra bu durumu cığrından cıktı. Oyle de derin horluyor ki ağzının acık kalan kısmına corap tıktığımı bilirim.
Yataktan ayrılmak hic huyum degilken 2 gunden 1 yastık yorgan alıp salona geciyorum belki uyurum diye ama yok olmuyor. Yatak ayırma konusunda takıntılı olduğumu bildiği icin eşim sesini pek cıkaramasa da gecen dediki
"hayatım evin icerisinde gocebe hayati yaşıyorsun bence buna gerek yok bu yatak sana ait sen rahat uyu ben iceride uyurum. Doğuma kadar idare edelim birbirimizi", dedi. Ben tabi parlaaadım. " ben cıkarım bu yataktan ama sen cıkamazsın tabiii rahatlık işine geliyor değil mi zaten sende dunden razısın yatak ayırmaya" gibilerinden.
Şimdi diyeceksiniz amma abarttın noluyor yatak ayırınca bilmem ne.
Arkadaşlar ben bu ayrı yatılınca araya soğukluk girer durumuna aşırı takıntılıyım ve inanıyorum da.
Ama gel gelelim ne ben ne de o rahat edemiyoruz beraberken. Azıcık horlamaya başlasa tekmeyi basıyorum dizine surekli uykusu bolunuyor.
Ben desen zaten os.rktan nem kapıyorum. Cıt sesinde uykum bolunuyor.
Sizce ayrı mı yatmalıyız gercekten? Yada var mı bir oneriniz?