Şımartmak, velinin cocuğundan yetenekleri cercevesindekileri yapmasını istemeyişinden kaynaklanıyor. Dolayısıyla cocuğun hatalardan oğrenme şansı elinden alındığından, doğru davranış oğrenemiyor. Bunun sonucunda da temel yaşam yetenekleri edinemeyen cocuk karakter bozuklukları sergiliyor.

Cocuğa iyilik ve yardım yaptıklarını sanarak, Onları kendi uzantılarıymış gibi duşunerek davranan velilerin farkında olmadan; Zamanı gelen basit yetenekleri edinemeyişten dolayı cocukta kendine guvensizlik, Davranışlarının sonucuna katlanmak gibi bir durum yaratılmadığından cocuğun sınırlarını bilemeyişi, Henuz erişmemesi gereken haklara sahip olduğunu varsayması (orneğin yaşına uymayan filimleri seyredebileceğini duşunmek gibi), Kabahati başkalarına atmak eğilimi ("Ben yapmadım!" sendromu) gibi bir cok hatanın başlatılmasına sebep oluyor diyor.
Cocukların, yetenekleri seviyesinde bir şeyler yapmalarını istemek, karakterlerini kuvvetlendirecekse, nicin uygulanmıyor?



Bunu uygulamayan veliler, cocuklarının yaşamlarını kolaylaştırmaya calışırken farkında olmadan başka yanlışları da doğuruyor. Orneğin cocuk birinin malına zarar verdiğinde ceremesini cekmesi yerine velinin hatayı ustlenip zarar - ziyanı karşılamaya calışması durumundaki gibi. Cocuk bu hatadan oğrenme şansından mahrum bırakılıyor ve karakter bozukluğuna temel atılıyor.



Farkına varmadan şımartmalar cok yaygın.

Farz edin masa kurulacak. Bu okul oncesi yaştaki bir cocuktan bile istenebilecek bir katılım. Veli kaşığın masadaki konumu uzerinde titizlik etmekle cocuğun bu katılımının onune gecebiliyor. Oysaki temeller yerleştirilirken detaylar sonraya bırakılmalı. İlk zamanlar kaşığın cocuk tarafından masaya getirilmiş olması yeterli olmalı. Anne, baba dayanamayıp masayı kendileri kuruyorsa, işte bu şımartmadır.



Cocuk, gunden gune yeteneklerini geliştiremediğinden geri kalacak, kendine guveni olmayacak ve anne/baba cocugun ne kadar yeteneksiz olduguna, yonlenmediğine soylenmekle işi daha da kotuye goturebilecek. Sonucta cocuk kızgın, aklı karışmış ve işbirliğinde bulunmak istemeyen biri olacak.



Cocukta şımarıklılık başlatmamak icin tutarlı velilikle cocuğun yetenekleri cercevesinde yapabileceklerine izin verilmesi oneriliyor.



"Cocuğun kendisi icin yapabileceklerini asla siz ustlenmeyin". Veli olarak ortadaki işi daha duzgun ve cabuk yapabileceğimizin tuzağına duşmeyelim.



Cocuklara aile icinde sorumluluklarını ve uzerine duşen ev işlerini bildirmek ve bunların cocuk tarafından yapılmasını takip etmek, cocuğa iyi bir karakter ve temel yaşam yetenekleri kazandırır.



Yedi yaşında bir cocuk velisi tarafından gorevlendirildiğinde yemek masasını silmek istemiyorsa, işi zevkli bir hale getirmeye calışmalı. Orneğin bir hava spreyli plastiğe su koyulup, eline bezle birlikte verilmeli. İş hem kolaylaşmış hem de zevkli hale gelmiş olacaktır.



Cocuğun yetenekleri henuz işi tamamen uzerine almaya yetmiyorsa veli yanında eşlik etmeli. Spor ve muzik gibi heveslendiricilerle cocuk beceriye yonlendirilmeli.


Ailecek serbest vakit gecirmenin temelinde aile bireylerinin takım halinde işbirliği yapmaları gerekcesi cocuklara sık sık hatırlatılmalı.



Ayrıca cocuklara "cok" vermenin kaliteyle eş değer olduğu yanılgısına da duşulmemeli.








Alıntı