Merhabalar hanımlar,buraya yazıp yazmama konusunu cok duşundum ama artık dışardan bakan gozlere ihtiyacım var.Oncelikle uzun yazacağım ve okuyan herkese teşekkur ederim. Eşimle 9 yıldır evliyiz.birbirimizi cok severek evlendik.ilk evlendiğimiz zamanlar ailesiyle anlaşamadığım icin ve kendisi benim arkamda durmadığı icin ara ara tartışmalarımız hatta daha sert kavgalarımız oldu.benim ailemse ona hep oğulları gibi davranıp yazlık kışlık demeden her yerde cok guzel ağırladılar ve ellerini uzerimizden hic cekmediler.bu arada ikimiz de universite mezunuyuz.eşim yurtdışında master da yapmış.Ozel bir şirkette yoneticilik yapıyor.Ben de yabancı buyuk bir firmada orta duzey bir calışanım.5 yaşında da bir kızımız var.okula başladı bu sene ve gecen yıllarda annem baktı haftanın en az 4 gunu.bu Arada ailem şehir dışında yaşıyor.babsm kanser hastalığını atlattı Fakat hala bazı sıkıntıları mevcut.Annem sırf torununa bakmak icin bulunduğumuz şehre gelip bekar abimde kalıyor,babam ise Arada geliyor.bunları anlatmamın sebebi ailemin yaptığı fedakarlıkları soylemek icin.bazen kayınvalidem bazen annem kızımı okula bırakıyorlar.donuşte annem alıp hem kızıma hep bize yemek hazırlıyor.fakat eşim sorumsuz ve tembel biri.ev işine yardım etmez,dağınıktır.cocuğuyla cok ilgilenmez.tum bunları gozatdı etsem bile en buyuk sorunumuz telefonunu elinden hic duşurmez ben boyle birini gormedim.ben de cok sakin biri değilim ve her akşam bu yuzden kavga etmeye başladık.daha once iddaa oyunu yuzunden ayrılma aşamasına gelmiştik ve soz vermişti.sanırım hala oynuyor.hesaplarımız ayrı ve 11000 lira gibi bir parayı bitiriyor her ay.ben 5000 lira alıyorum ve kızımın okulunun 1200 lirasını(okul 2700) ve apt aidatını ayrıca neredeyse tum mutfak alışverişini ve kızımın tum ihtiyaclarını alıyorum.ona rağmen bana sen ne yapıyorsun ki bu eve katkın mı var şeklinde konuşuyor .kendisi 2800 kira ve okulun geri kalanıyla faturaları oduyor ama yine de biter mi inanamıyorum.ve son zamanlarda okadar saygısız ve vurdumduymaz oldu ki.ne dersem bela okuyor.sabah annen gelecek mi dediğimde senin annen gelsin keyfi kacar tabi sabah dedi bugun ve cinler tepeme cıktı.zaten calıştığım icin yıllardır ve yazları yazlıkta devamlı annem baktı ve birgun teşekkur etmedi.annem de onun nankor olduğunu gorunce araları bozuldu ve 3 aydır konuşmuyorlar.surekli kavga halindeyiz ve hic saygımız kalmadı.kızım bana ve anneannesine cok duşkun.onu bile kıskanıp cocuğumu bizden soğuttunuz diyor.ben bu zamana kadar kayınvalidemin bir corbasını icmedim abartmıyorum.sizce nasıl bir yol izlemeliyim.cocuğum kavgalardan cok etkileniyor ama başka cıkar yol bulamıyorum.cunku duvar gibi ve hic kendini değiştirmeye niyetli gorunmuyor.icşmden artık onunla ne konuşmak ne dokunmak geliyor.halledemiyorsak boşanalım diyorum olur diyor ama adım atmıyor.konuşalım diyorum benimle muhattap olma diyor.sizce bu anlattıklarım boşanmak icin yeterli sebepler mi?fikirlerinizi bekliyorum.hepinize sevgiler