kadınlar kulubu yalnızlığımı bir nebze gideriyor. ama bazı arkadaşların acık sozlulukten ziyade patavatsız olduğunu fark ettim. olaylara farkl bir bakış acısı şart tabi ama, ucurumun kenarında olan insanlara soldan soldan konuşan şeytan gibi ''şimdiye kadar yaşaman hata'' diyen insanlar var. birbirimizi tanımıyoruz diye bu kadar ters tepkiler vermek, konu sahibinde aşırı derecede hayal kırıklığına ve kendini suclamasına neden oluyor.

aslında bu başlıkta bundan bahsetmeyecektim ama ellerim benden bağımsız yazdı. asıl mevzu şu:

erkeklere guvenim kalmadı kadınlar kulubunden sonra. erkek arkadaşımın her tavrından şuphelenir, her şeyini kurcalar oldum aldatılmış kadınları gordukce... henuz adı sanı belli olmayan kaynanam ve gorumcem hakkında da hic iyi şeyler duşunmuyorum. ne diyorsunuz?