Hanimlar merhaba,bu binada 4 senedir oturuyorum ve 4 senedir kimse bana gel demeden gitmedim.Zaten ilk senesi calisiyordum sonra bebeğim oldu vs.. hatta o kadar ki coğu komşumun evini bile bilmiyorum dışarda gordukce konuşurum.Her neyse benim bı alt komşum var.Okula giden bı kızı var bide yeni bebeği oldu.Bu kadın surekli her akşam(eşim gece calışıyor akşamları oğlumla yalnızım) bana mesaj atıyor musaitsen sana gelicektim diye.Ben her akşam farklı bahane bulmaktan yoruldum.Asla anlamıyor bu kadar yuzsuzluk olmaz diyorum artık.Ve geldigi zaman oğlumu (3 yaşında) azarlıyor,surat asıyorum anlamiyor.Sohbet etmiyorum oğlumla oynuyorum anlamıyor oturdukca oturuyor.Okula giden kızı oğlumun oyuncaklarını oğluma oynatmıyor ve her gelişinde eve biseyler goturuyor.O gelecegi zaman laptop u saklıyorum icerlerden bulup getiriyor yada kendini yerlere atıyor bilgisayar istiyorum diye.Gercekten artık cok daraldim.Nasil kurtarabilirim kendimi? Yumuşak yuzlu bı insanım kavgayı sevmem kavga etmeden nasıl uzaklaştırabilirim? kadın asla surat asmadan ilgilenmememden anlamıyor gece 11lere kadar yayıldıkca yayılıyor,kızı oğluma sinir krizleri gecirtiyor.Cok sinirim bozuk telefona her mesaj geldiğinde korkuyorum yine o mi gelecem diyecek acaba diye,bana bı yol gosterin nasıl kurtulabilirim bu durumdan????