Merhaba hanimlar. Eşimle aramda 11 yaş var ve gec yaşlarda evlilik yaptık. Evlendikten sonra hic korunmadık malum eşimin yaşı ileri, benim ailemde de erken menapoz var. Annem 37 yaşında, teyzelerim de 40'ı gormeden menapoza girdiler. Yani cok yuksek ihtimalle hem eşimin yaşından hem benim genetik mirasımdan dolayı ikinci cocuk icin şansımız yuksek olmayacak. Bu yuzden hemen cocuk yapmayı duşunduk. Balayında hamile kalmışım, ne yazık ki dış gebelik dendi. Yeni evliyken oldukca zorlu bir surec yaşadık. Dış gebeliğin uzerinden aylar gecti, hic umudumu kaybetmemiştim. Doktora gittik muayene bile etmeden bir kez hamile kaldıysam bende hicbir sorunun olmadığını soyledi. Deniyoruz deniyoruz olduramıyoruz. Benimle aynı zaman evlenen arkadaşım asla cocuk istemiyordu, doğum kontrol hapı kullanırken hamile kaldı bebeğine kavuştu. Karşı komşumuzun hamile olduğunu duyunca gozlerim doldu. Evet cocuk konusunu abarttığımı biliyorum. Ama cevremde hamile kalan kimseyle goruşmek istemiyorum. Onları her gorduğumde kaybettiğim bebeğimi hatırlıyorum. Kıskanıyorum. Rahatsız oluyorum. Sanırım artık denemekten vazgeciyorum. Ama icimde hala bir umut var...