Ben teyzemin vefatından sonra gecen sene epilepsi hastası oldum. Şimdiye kadar bildiğimiz kadarı ile 2 nobet gecirdim onlar da 5-6 ay onceydi. İlk verdiği ilac bende depresyon yaptığı icin degiştirmiştik. İkinci ilac ise uyku ve mutsuzluk yapıyor. Okula gidiyorum o ilacı alınca tum gun uyuyorum. Sınavım var 2 sene sonra okulumu etkilediği icin ilacı bıraktım aylar once. Doktora da 2-3 kez gittim bu zamana kadar gecen sene cekildim eeg de en son. Bu sabah kalktığımda cok midem bulamıyordu ve dilimi isirdigimi fark ettim emin değilim ama nobet gecirdim sanırım. Uykuda oluyor nobetlerim zaten hatırlamıyorum. Cok uzgun ve mutsuzum hep hasta bir cocuktum zaten simdi bile boyleyim değişen birşey yok. İlac kullanmak istemiyorum beni o kadar mutsuz ediyorlar ki. Teyzem oldugunden beri icimde derin bir boşluk var onu cok ozluyorum. Ve bende şu var mesela bir insani cok cok cok seviyorken (herkes icin gecerli) hicbir sebep yokken bir anda soğuyorum donuklaşiyorum sevmiyorum. Bunu surekli yaşamaya başladım ruh halim cok cabuk değişiyor. Ozellikle bir anda sevip başka bir anda sevmemek cok strese sokuyor beni ve mutsuz ediyorum bu his nasıl anlatılır bilmiyorum sanki ben artik duyguları hissedemiyorum. Boyle hissizleştigim zamanlarda psikolog a gideceğim diye kendime soz veriyorum ama gecince normale donunce birşeyim yok gerek de yok diyorum. Gecen sene teyzem vefat ettikten sonra epilepsi beyin tumoru (buyumuyor sorun yok) cıktıktan sonra teyzemle ayni şeyleri yasayacagim korkusu ile intihar ettim. Hastaneye kaldırılıp yoğun bakımda kalmiştim. Doktor ilk epilepsi ilacını bu yuzden değiştirdi depresyon yaptığını soyledi. (Bu arada teyzem kanserden vefat etti) cok karmaşık oldu sadece yazmak istedim cunku kimseye anlatamiyorum ne yapacağım bilmiyorum okuduğunuz icin teşekkur ederim