Merhaba arkadaşlar. Aslinda konu başlığındaki sorunun cevabı yok sanırım yine de icimi rahatlatmak ve fikir almak icin acmak istedim konuyu.
Bundan bir bucuk yıl once biriyle tanışmıştım. Aynı stk ortamında gonulluyduk. Toplantılarda ve programlarda bir aradaydık. Ben hep eskiden beri kendileri icin değil de başkalarını duşunerek yaşayanlardan hoşlanmışımdır oyle biri olsun istemiştim hayatımda. Onunla da yaşlarımız yakındı. Ortamda komik biriydi , konuşması duzgundu. Hafif bir etkileşim olmuştu ancak baktim yeşil ışık yok, duşunmedim daha.
Sonrasında o stk'dan ayrıldı başka bir birime gecti. Bizim ortak tanıdığımız olduğunu fark ettim ve bunu ortak tanıdığımız da keşfedince gidip onunla konuşmuş. Bir hissin varsa acıl vs diyerek biraz yonlendirmis kendisini. O zamanlar bu kişi bana yazdı. Bende de hoşlantı olduğu icin cevap verdim. 10 gun yazıştık ama cok dengesizce davrandı bana. Ben de iki defa "bir sorun mu var " dediğim icin, " boyle gitmesin , boyle olacaksa başlamadan bitsin" dedi bana ve cok sert şekilde kopardık bağımızı.
Ustunden bir bucuk yıl gecti ve ben nişanlıyım. Bir hafta once mesaj attı bana bende durumu nişanlıma anlattım habersiz bir şey yapmak istemedigim icin. Yine yazarsa durumu acıklamaya karar verdik nisanlimla. Yani kendisine kibarca nişanlı olduğumu soyleyecektim.
Dun akşam yeniden yazdi, cay icelim mi? diyerek. Bende bunun asla olamayacağını soyledim. "Sen ve benimle ilgili bilmedigin cok şey var, duymazsan cok pişman olacağın seyler ancak yuz yuze goruşursek anlatabilirim " vs demeye başladı. Boyle konusmasi sinirimi bozdu acıkcası yine de sakince, nişanlı olduğumu onunla goruşmeyeceğimi soyledim . Beni cok şaşırttı birden. "Karşına elbet cikicak ya cesetim ya bir amelim. Ama o gun geldiğinde cok pişman olacaksın. Merak etme seni rahatsız etmek aklımdan gecmez ama ben seni sevmistim, seni duşunduğum icin seni yakmamak icin gittim. Mucadele ettim kendimi degistirdim ve geldim. Haklisin daha erken gelmeliydim ama ancak bitti mucadelem. " tadında seyler yazdi. Bu aşamada sert cıkıştım o ise ısrarla "cok pişman olacağımı" kendisinin beni dusunerek gittiğini, mucadele edip donduğu icin icinin rahat ettiğini ancak benim vicdanımın hicbir zaman rahat etmeyeceğini soyledi.
Sizinle goruşemem dediğim icin, peki goruşmeyin ileride pişman olunca bu da sizin odeceyeceginiz bedel olur filan dedi.
Biri bana anlatsa sacmalama film karesi mi bu derdim ama su an icim icimi yiyor. Duşunuyorum vicdan yapacağım ne olabilir ki diye toplasaniz 10 gun mesajlasmistik ancak bir 5 ay ayni ortamdaydik. Kendi hatası yuzunden bitti ben neden vicdan yapacakmışım ki. Canımı cok sıktı