Cok kotuyum ağlamaktan yuzum şişti. Birkac gun once konu acmıştım genel sıkıntımdan bahsetmiştim. Şimdi bugunki olayı anlatacagım ne yapmalıyım nolur bana yol gosterin.

Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz. Eşimin kardeşi evlenmek uzere, yoğun hazırlık donemindeler. Birkac gun sonra da evlerinde nişan yapılacak. Bugun eşim eve bi sinirle geldi, once ailesine uğramıs. Annesi o sıra temizlik yapıyormus. Kızarak Sen neden anneme gidip yardım etmiyorsun dedi. Ben şaşırdım ve normal bir ses tonuyla ‘ bu annem ile benim aramda bir konu, o yardıma ihtiyacı olduğu zaman benden ister, ben de gerekeni yaparım. Seni ilgilendiren bir sey yok ki ’ dedim. Bu arada kayınvalidem ile bir problemim yok. Benden hizmet beklemez, ben de gerekli gorduğumde gonlumle yaparım. Bu cevabıma sinirlendi ve yapacaksın, edeceksin gibi emrivaki kelimelerle daha saygısız bir cevap verdi. Ben biraz yukselerek (yine onun kadar saygısızlaşmadan) cevabımı verdim. Yine susmadı ve tartısmaya basladık. Artık beni korkutmalarından, uzerime yuruyup susturmalarından bıktığım icin bu sefer susamadım. Beni ittirdi yere duştum ve başımı duvara carptım. O sinirle ne yaptım hatırlamıyorum ağlamaya başladım filan bir iki defa da tokat tarzı yine vurdu. Defoldu gitti. Bana bir seyleri dayattığı zaman o bakışlarından, uzerime gelmesinden korkup susuyordum. Bugun de boyle yaptı. Lanet olasıca adam, oyle ofkeliyim ki olmesini istiyorum. Babama soyleyecegm o da ayıracak. Binbir emekle kurduğum yuvam bozuluyor. Cok cok uzgunum