3 yıl once iş gereği 2-3 ay gibi bir sure icin aynı ortamda bulunduğum, bu sure boyunca herkesle olduğu gibi selamlastigim, sadece işle ilgili ortak dertler hakkında konuştuğumuz, dikkatimi cekecek bende rahatsızlık uyandıracak bir davranışına şahit olmadığım bir adam 3 yıl sonra bana neler yapıyorsun, nasillsin, hic goremiyoruz seni diye bir mesaj atıyor ki hicbir samimiyetimiz yok. Bu adam evli ve coluk cocuk sahibi bir de.

Ben mi paranoyak oldum bilmiyorum ama hic normal bir durum gibi gelmedi. Cevap vermedim, muhattap olmak istemiyorum ama kendimi aşağılanmış hissediyorum. Evli bir erkekle flort edecek biri gibi mı gorunuyorum uzaktan diye diye kendimi bitirdim. Acaba 30lu yaşlarda bekar olmanın bunda etkisi var mi? Zaten obsesif bir kişiliğim var. Hassasım bir cok konuda. İyice yaşadığım dunyadan tiksindim. Kadın olmak gercekten zor. Hep once kendini sorguluyorsun. Ne duşunuyorsunuz hemcinslerim? Biz nereye duştuk boyle?