Merhaba bayanlar,dertleşmek fikir alisverisi icin sizlere yazıyorum. Cok uzgunum icten ice...

3hafta once korona virus bu kadar yaygın degildi. Yaşadigim sehirde kimsem yok cok sıkiliyordum arkadaş cevrem filan var diye ailemin yaşadigi sehire biraktı esim bebeğim ve beni. Yasadigim sehir ve ailemin yasadigi sehir arasi 2saat. Her neyse haberleri filan izledik 1gun bile dişari cikmadim evimde kaldim dunyamizin durumu vahim bol bol dua ettik bebegimde var onun icin hep evde durduk.
Eşim askerdeki abimle beraber geleceği icin onu bekledi bizi almayada gelmedi. Ailem sabahları işe gidiyor aksama kadar bebekle tek basima evde sıkıldigima kac haftadir evde birseyler yiyorum butun gun bebek bakiyorum sut veriorum sonucta birsey yemem normal,aksam yemegini birlikte yiyoruz yedikten sonra bulasiklari yikayip mutfagi supuruyorum ailem cok dağinik surekli onlarin arkasini topluyorum zaten calisiyolar ondan ses cikarmadan yardim ediorum topliyip temizliyorum gunduzleri surekli temizlik ypyorum ama yer yataginda yatiyor bebegim bnimle beraber yattıgimiz odada o yuzden yatagi kaldiramiyorum daginik gorunuyor ister istemez annemin kisiligi geregi herkesi azarlayarak konuşan bi insan zaten babama dahi saygisi yoktur toplum icinde babami bile gomer dalga gecer azarlar haliyle bnide abartarak azarli bicimde anlatiyo herkese
Akşamları esim ariyor goruntulu annem bni esime sikayet ediyo surekli yiyip yiyip oturuyo cocugu emzirip birakiyo bize baktiriyo etrafi dağitiyo filan diyo eşimde guluyo hep oyle zaten biliyorum onu diyolar esimde bni gomuyo annemle beraber, bunlar gulerek konusuluyo ama ben icten ice uzuluyorum benim yasim kucuk filan ama artik ben bi anneyim cocugum var bi saygınligim yok ilerde benim bebegim buyucek onunda bana saygisi olmayacak esimin karisi degil sanki cocugu gibiyim gunluk yasantimizda hep buna benzer şeyler esim goruntulu ariyo hergun sen orda kal koronavirusu var zaten bnde evden cikmiyorum zaten sende cikma 2ay orda kal sana ders olsun diyo dalga geciyo bnde inadima tamam olur diyorum.
Annem kisiligi geregi mukemmeliyetci elestirici azarci bi insan tamam, ama esler birbirinin kusurlarini orter eşim bni savunsa ovse annemin bna bakis acısi degisir biraz. Ben eşimi hic bi yerde kotulemem savunurum kusuru varsa orterim kendine dahi hissettirmem uzulmesin diye o yuzden kendini kusursuz zannediyo yaşim kucuk diye bna saygisi yok. Ama bn yaşitlarimin yapamadiklari cok sey başardim hic kimseden yardim almadim kendi annem bi kahve yapmayi dahi ogretmedi bana evlendim hep internetten herseyi kendim ogrendim artik ben anneme cevreme tarifler veriyorum yemek ypiveriyorum karnim burnumda tek basima ev taşidim temizledim hic kimse yoktu kocaman buyuk dublex ev karnim burnumda yerleri elimle sildim 1kişi bile yardima ihtiyacin varmi demedi. Bebegimi dogurdum misafirlerimi kendim ağirladim eşim tarafi hep kalabalik gelen kisiler lohusa halimle ikramlar hazirladim ağirladim ev temizligimi yptim bebegimi banyo ettirmesini bile internetten ogrendim okudugum kitaplardan ogrendim bebek tutmayi dahi bilmiyordum kendim yıkadim daha 1haftalikkenden bugune tirnaklarini kestim tertemiz giydirdim hep ama kimse bu yonden bakmiyor. Kimsesizim kimsem arkadaşim yok yaşadigim sehirde bunaliyorum sıkiliyorum dertleşecek konuşacak kimsem yok eşim anlattigim gibi dalga gecip bni cocuk gibi goren biri kotu niyetli degil bni seviyoda biliyorum aramizda yaş farki oldugu icin boyle ama bunaliyorum surekli oğutler hayat dersleri veriyor o bi konu anlattiginda can kulağiyla dinliyorum
Ama bn birsey anlattigimda sozumu kesiyor konuyu degistiriyor baska birsey anlatiyor. Bni hic ovmez hep hatami kusurumu bulur ne ypacagim cok uzuluyorum icten ice... karmaşik ve uzun yazdim okuduysaniz hakkinizi helal edin vaktinizden caldim.