Annem hic bir zaman beni sevmedi kızım derse ki sayılıdır cok mutlu olurdum. Hic sarılmadık mesela hic opmedi beni 26 yaşındayım. Surekli gergin ve sinirli bi insan en ufak şeyde bağırır cağırır hakaret eder. Babam aksine aşırı sakin kibar duygusal bi adam.
Annem ilk sevgilim olduğunu oğrendiğinden beri 18 yaşımdan beri bana her tartışmada o...u k...k kendini s....sun s...k işte el kapısına gidersin de yuzun gulmez inşallah vs vs hakaretler eder.
Ben ağlama krizlerine girerim bağırır cağırırımda en azından kucukken yapardım şimdi cok daha farklı tabi cunku aşırı derecede utanıyorum ve uzuluyorum korkuyorum aynı zamanda cunku kendini parcalayacak kadar bağırıyor bana kufur ediyor babamdan utanıyorum sessiz kalıyorum sana hakkımı helal etmiycem diyorum 3 5 gun geciyor yine eski ben oluyorum. Peki diyeceksiniz ki şimdi sen napıyosun da bu kadın boyle oluyor.

Ben ailem tesetturlu olduğu icin kapanan. Universite mezunu atanmak icin ders calışan ailem dışında arkadaşlarıyla dışarı cıkmayan telefonun da kontoru bile olmayan hic bir şey harcamayan evde elimden geldiğince temizlik yemek yapmaya calışan biriyim.

O kadar uzun uzun şeyler var ki burada anlatabilmek mumkun değil.

Son konuya gelince lazer e gidiyorum( yuzum erkek gibi kıllanınca son care gonderdiler) onun icin para verdi babam sonra cuzdanımı unutunca evde babamla gittiğim icin tekrar istedim verdi. Sonra annem cuzdanımdan gizlice parayı almış. Neden aldın dedim baban verdi sana bu kadar para cok dedi. Cok utandım bi anne nasıl boyle bi hareket yapar aklım almadı peki istemiyorum dedim odama gittim.

Odamdan hic cıkmadım ve hic bir şey e yardım etmedim. Hal boyle olunca yaptığı yemekleri sakladığını fark ettim ve bağırdım burası Benim evim istediğimi yaparım diye. Sonra sen misin bağıran başladı hakaretlere baş belası , evde kalmış , s....k senin yaptıklarını biz biliyoruz , abim ablam var benden buyuk onlara kotu ornek oluyormuşum onlar harika cocuklarmış ben hep huzurlarını bozuyormuşum ahlaksız sokak surtuğu sana bakmak zorunda değilim git calış. Sus diyorum beni tahrik etme kotu şeyler yaparım sus diyorum bana saldırıyor dovmeye kalkıyor seviyesiz. Artık cıldırdım evden kacacam dedim buldum birisini gidicem dedim oyle diyince korktu tabi sonra anlatırsın herkese dedim.

Kaba taslak yaşadıklarım bunlar calışmak tabiki istiyorum ama bulamadım kac kez goruşmeye gittim yok. Ders calışıyorum kpss giriyorum yeterli puan alamıyorum. Ama artık burda kalmak istemiyorum ben ne yapayım şimdi cok fazla uzerime geliyor korkuyorum kendimden bi şey yapıcam artık coğunuz annesiniz burda ya da anneleriniz var ben nerde hata yapıyorum nasıl davranmalıyım lutfen bi akıl verin


Tam 1 aydır evde annemle ve babamla konuşmuyorum tek kelime etmiyorum mumkun olduğunca annemin yuzunu gormemeye gayret ediyorum mutlu muyum ? Cok mutluyum dikkatimi ceken hic kinci bi insan değilim ama anneme karşı muthiş bi kin var gecmiyor gram yakınlık sevgi yok.. arkadaşım geliyor bi kac gundur kıza bile hoş geldin demiyor ne tuhaf kac yaşında kadın hareketleri cok tuhafıma gidiyor arkadaşlar durum bu