Merhaba hanımlar. Bu bir dert değil evet. Cok bekledim cok istedim,tup bebekle hamile kaldım. Gun saydım hep. Perşembe sezaryen olacağım inşallah ama icimde bi boşluk var sevinemiyorum neden bilmiyorum korkuyorum gibi. Daha once yumurta toplama harici narkoz almadım, ameliyat gecirmedim. Doğum nasıl olur bebeğe bakabilir miyim ya hasta olursa bakamazsam ya Doğumda başıma bi şey gelirse eve bebeksiz gelirsem vs vs.... hep kotu duşunuyorum... bunun sebebi hayatımdaki her şeyin zorlukla olması hic bi işim dumduz gitmedi hep engebeli.... kimseyle konuşamıyorum da eşim cok heyecanlı ben de ondan daha heyecanlı ve istekliyim ama kotu duşunmekten kendimi alamıyorum. Herkes boyle mi oldu acaba... siz neler yaşadınız, bebeğe bakamama korkusu cok bende. Halbu ki gorumcemin bebeğine cok baktım yeni doğunca gece bile benle kaldığı oldu. Ha duzgun uyuyamıyordum o yanıma yatınca, ya yuzu kapanırsa ya ağlarda duyamazsam filan diye. Kendi bebeğim bunun on katı olacak hic uyuyamam, ya bakamazsam ya gozumden bi şey kacırırsam diye korkuyorum. Hele şu virus işi, wayfair filan.... odum kopuyor. Ben niye sevinemiyorum bebeğimin geleceğine. Aslında seviniyorum ama korkuyorum cok değişik bi duygu. Nolur anlatın bana Doğum yapmış sezaryen olmuş olanlar... bi de herkes sezaryen diyince “ olsun uzulme” diyor sanki hastalığa yakalanmışım gibi. Halbuki doktor onerdi. Bi de surekli bebeği karnımda durtup duruyorum Doğuma kadar aksilik cıkarsa diye korkuma, hareket etsin diye surekli elim karnımda. İki dk hareket etmese odum kopuyor. Doktor son zamanlarda az hareket normal alanı daraldı dedi. Ama ben hep bi şey olacak sanıyorum.
Rahatlatacak bi şeyler soyleyin lutfen teşekkur ederim okuduğunuz icin.