Merhabalar arkadaşlar benim sorunum cok sessiz ve suskun olmak bir konuşmada hep dinleyen taraf olmak.Muhabbetimin guzel olmadığını duşunuyorum cunku devamını getiremiyorum cok cekiniyorum.Kucukken annemin hep bekar arkadaşları vardı hic cocuklu arkadaşları yoktu benm hic cocukluk arkadaşım vs olmadı hic parka vs de goturmediler o yuzden şimdi kendi yaşıtlarımla anlaşamıyorum buyuklerle sanki daha iyi anlaşıyorum gibi.Muhabbette hemen susup kalıyorum cekiniyorum ortamdan hemen kacmak istiyorum benimle konuşulmayınca hemen kendimi yargılıyorum.Bir de kucukken babamdan cok şiddet gordum o da benim psikolojimi cok bozdu etrafımda beni seven cok insan var ama birisi benm yanımda suskunlaşınca hemen benden sıkıldı mı ben cok mu sıkıcıyım vs diyorum ne yapmalıyım bu suskunluğu yenmem icin ses tonum da cok ince herkes sen niye boyle yavaş konuşuyosn sesin ince falan diyo ona da sinirim bozuluyo konuşmak istemiyorum o yuzden de ne yapmalıyım sizce