1 aydır suren hastane surecimiz babamın ani olumuyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en guvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parcamı kopardı da gitti gulemiyorum hic gulemeyecek gibiyim bazen oluyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl gececek nasıl devam edicem? Hic aklımıza bile gelmedi olum bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.