5 gunu once bebeğimin kız olacağını oğrendim.Ben bir evin bir kızıym hep bir kız kardeşim olsun istemiştim sırdaşım dert ortagm ağladığım guldugum bir omuz...
Doktorum kıza benziyor dediğin de icimde kelebekler ucuşmuştu hayalim gercek oluyordu ilk eşime soyledim eşim bir kız bir erkek istiyordu. Artık 2 kız babası olucaksın deyince biraz buruklandı sonra da sağlıklı sıhhatli doğusunda erkek kız onemli değil dedi ve o gunden sonra herkeze bir kızım daha geliyor diye soyledi.Sağır sultan bile duydu duymayan kalmadı.
Herkez aman artık ucuncu ye (bu arada ben 3 yu duşunmuyorum) olsun hayırlısı daha erken belki değişiklik olur doktor yanlış gormuştur buna benzer sacma sapan yorumlar yapıyorlar hepsine ayrı ayrı cevap vermekten sıkıldım eşime de kızdım herkeze soyleme diye.Bir de riskli bir hamileliğim var surekli ignelerle ilaclarla ve yatarak geciriyorum. Ben buyuk kızımın eşyalarının hepsini saklamıstım tekrar kızım olursa aynı anılarla buyusun diye ama cevremdekilerin dediklerinden hevesim bile kactı bebeğim dışlanmaya başlandı gibi hissediyorum kacıncı yuz yılda yaşıyoruz bir anne icin cok uuzucu şeyler bunlar hele ki hamileliğin de bunca zorluk ceken biri icin...

İcimi dokup rahatlamak istedimm