Ben beş yıllık evliyim ve on haftalık hamileyim. Biz eşimle oyle cok buyuk bir aşkla evlenmedik, bir nevi gorucu usulu oldu ama şoyleki ben eşimi asırı beğeniyordum, ve onunla evlenmek icin can atıyordum. Evlendik, eşimin benden once cıktığı kızı buldum bir yolla. Eşimin zamanında onu cok sevdiğini, oğrendim. Eşim hic bir zman beni tam olarak sevmedi ya da ben oyle hissettim. Surekli eşimin eski sevgilisini stalklıyorum, ona ozeniyorum. Gecen hafta gordum ki, evlilik teklifi almış, erkek arkadaşından. Kızın, cok mutlu olmasını isterim cunku, herkes mutluluğu hakeder. Ama o kadar imrendim ki kıza. Eşim, hic bana oyle evlilik teklifi, iltifat hic bir şey yapmadı. Bazen duşunuyorum da benle değil de o kızla olsaydı, bence o kıza cok ilgili olurdu. Ona, evlilik teklifi, ilgi her şeyi yapardı. Kız ozgur biri, yani aslında ben cok baskı altındayım. Bir yere tek gidersen, ayıp, şunu giyme ayıp. Şuan ictrn ice o kadar cok uzuluyorum ki. Keşke, diyorum benim de hayatım oype olsaydı. Dışardan herkesin hayatı mukemmel durur, ama sanki o kız cok sakin ben cok sinirliyim. O kız cok seviliyor ve hakediyor sevilmeyi ben aksine mutsuzluğu hakediyorum. Lutfen linclemeyin beni. Ama anlatacak, icimi dokucek kimsem yok. Kendimi surekli onunla kıyaslarken buluyorum. Mesela o cok zayıf ben ona gore daha kiloluyum, mesela o cok guzel giyiniyo bense cok kotu, mesela onun dişleri cok guzel benimkiler kotu. Ben cevrem tarafından cok beğenilen biriyim ama ozguvensizin tekiyim.