Kaynaklarda; erkeklerin eşlerini dovme davranışını acıklayan ceşitli goruşler ileri surulur. Bu goruşler ana hatlarıyla şoyle:
1- Eşini doven erkekler, cocukluklarında benzer olaylara tanık oldukları icin şiddete başvururlar.
2- Eşini doven erkekler, kişilik ozellikleri ya da ruhsal bozuklukları sebebiyle şiddet uygularlar.
3- Alt sosyo - ekonomik tabakalarda işsizlik, parasızlık ve eğitimsizlik eş dovme sebebidir.
4- Alkol alma, sarhoşluk, aşırı kıskanclık eş dovme sebebidir.

Bazı yazarlar; şiddete başvuran erkeklerin coğunluğunun yetersiz kişiliği gosteren, iletişim yeteneği olmayan, ruhsal gelişimini tamamlamamış kişiler olduğunu ileri surerler. Evlilikte şiddete başvurmanın gucsuzluk, yetersizlik duygularını yenme ve ozsaygıyı koruma cabası olduğu belirtilir.

Evlilik ilişkileri dışında dostluk ilişkileri olmayan, icine kapanık, toplumsal olarak izole edilmiş ailelerde şiddete başvurmanın daha sık rastlanıldığı, bunun gocmenlerde onem kazandığı yayınlarda izlenir.

Sureğen, kaygı, depresyon ve psikosomatik belirtilerden, yorgunluk, yaygın ağrılar, denetimi yitirme endişeleri, tekrar eden intihar girişimleri olan evli kadınlarda aile ici orselenmenin duşunulmesinin yerinde olacağı bildirilir.

Bulgular, kadının ve erkeğin eğitim duzeyi, sosyal statusu, ekonomik şartlarına bağlı olmaksınız, kadının ev icinde şiddete uğradığı goruşunu destekler niteliktedir. Kentleşmeyle kadının yuku artmış; anne, eş ve iş kadını olarak hayattaki rolunu almıştır. İyi bir anne olmak zorundadır. Cocuklarına bakmaya, onların eğitimi ve sağlığıyla ilgilenmeye kendini mecbur hisseder. Mukemmel bir eş olmaya alışacaktır. Evde işi bir hayli yukludur, fazladır. Evdeki işleri yoluna girince işine, calışma mekanına gidecektir. Orada calışırken, akıl bir yandan da evde, eşinde ve cocuklarında olur. Bu onda sıkışma hissi, kaygı, anksiyete oluşturacaktır ve bir anlamda tukenmişlik icine girer. Bunun sonucu olarak kendisi de şiddete başvuracaktır ve suc işleyecek ve suclu muamelesi gorur.

Yuzyıl once kadınların daha pasif oldukları yerlerde şiddete daha seyrek iştirak ettikleri tartışılmış. Cinsiyetle şiddet ilişkisi ele alındığında butun toplumlarda kadınların şiddete başvurma oranlarının erkeklerden duşuk olduğu gorulur. Ancak kadının şiddete başvurma oranı ulkeden ulkeye, sosyo - kulturel yapıdaki farklılıklara bağlı olarak değişir. Bu konuda belirleyici olan, kadınların sosyo - kulturel yapı icindeki konumlarının, işledikleri suc oranlarıyla turlerini ne olcude etkilediğidir.