eşimle 6 senelik evliyiz ..oncesinde flort doneminde eşimin hareketlerinde gariplik seziyordum ama.onemsemiyordum iyi kalpli de ondan diyordum ..ama şimdi iyice canım sıkılmaya başladı bu duruma ...safliktan kastım kendini kimseye kullandirtmaz hesap kitabı iyidir ama mesela toplum icinde konuşurken tuhaf konuşuyor utangac edayla sacma cumleler kuruyor gozlerini acarak ..ya nasıl anlatsam bilemiyorum ..bazen 7 yaşındaki cocuğun konuşma tarzıyla konuşuyor. aynı cumleyi peşpeşe kuruyor gibi...Fatmagul'un sucu ne dizisindeki Rahmi var ya bazen o konuşurken onu anımsıyorum o tarz ..ama hep değil ...aklına hic fesatlık gelmez ,mesela yanımdan gecen adam bana laf atsa sapik olsa durup onun hakkından gelmez , kacar veya beni suclar sırf karşı taraftaki erkekten korktuğu icin ..ben hep kendi kendimi koruyup savunmusumdur şimdiye kadar...kendisi 32 yaşında bu yaşa gelmiş tek bir agaz dalaşı bile yaşamamış kimseyle ...mesela trafikte cok karsilasiyoruz arka şofor ona bikere bagarmisti kafasını uzatıp konuyu hatırlamıyorum, eşim camını kapatıp usulca bekledi belliki korktu neredeyse ben atlayacaktim ne bu saygısızlık diye eşim beni tutuyor ..tam tersi olması gerekmez mi ..acaba diyorum beyin yaşı bazen altı yedi yaşındaki cocuk gibi mi calışıyor ..bu tıpta varmı ...bazen heyecanla bişey anlatıyor o anlatırken anlattığına değilde sacmaladigina bakıyorum sadece cevap bile vermiyorum bazen anlatma tarzına sasuo gozlerimi acarak izliyorum onu , o da anlıyor o an ne hissettigimi birden susuyor falan ..kucukken beyin kanaması gecirmiş acaba onla ilgili bir porblem olabilirmi...hafızasını kaybetmiş mesela uzun sure tedavi gormuş konuşmamış bir zaman.. hatta yeni tanıştığımız da oldukca yavaş ve tuhaf konuşuyordu ..bende şivesi oyle falan sanıyordum yinede yanındaydım bilemiyorum bu kadar saf bir kalbi daha bulamam beni hep sever aldatmaz diyordum ama evlenince topluma beraber girince benim.gorduklerim de fazlalaştı bu konuda ..hatta evlilik oncesi ailemle tanistiginda babam halam ve teyzem ayrı ayrı bana cocuk iyi yakışıklı guzel de sanki biraz saf mi veya safca biraz dediler. babamda beyin kanamasından sonra sanki hasar mi kalmış cocuk da diye bana sormuştu tanıştıktan sonra...hayır demiştim heyecandan ...şimdi onların gorduklerini fazlasıyla gormeye başladım ....ailesiyle olan diyalogları mesela....ablası var uyanık zeki konuşkan ovguven tavan...ama eşim babasının annesinin karşısında taparmişcasina gozlerinin icine bakarak konuşması oturması bile acaip ezilip buzulup tarzda , babası defalarca terslese bir konuda ezik ezik bakar babasına , asla ve asla benle ilgili bir onsavunma nasıl desem benim karım o sizde saygı duyun tarzı bir kocalık gosterisi ...aslaa ....ben cok şeyler yaşadım onlarla ama birkere savunmadi savunamadi...korktu dili tutuldu sanki tartışmalar esnasında ...ben kendimi savundum diye sevilmedim...ya umarım gozunuzde canlqnmistir neler demek istediğim ...gozlemleseydiniz bir cogunuz saf bu deyip gulerdiniz...mesela kardeşlerime gozgozr geliyorum o konuşurken , gecendr baya guldu kardeşim onun konusmasi esnasında benl gozgozr gelince ...cunku gercekten bazen ne dediğini bilmiyor ...şaka espiri falan değil ..32 yaşındaki bir adamın 6 yaşındaki bir cocuğun heyecanla bişey anlatması gibi ki halleri ...ve bana oldukca batmaya başladı ....artık arkadaş ortamlarima katılmıyorum eşli...kuzenlerim olsun akrabalarım olsun gercekten bir araya getirmiyorum mecbur kalınca da tembihliyorum lutfen sacma sapan , şeyler konuşma diye. bunları yaşamak beni sinir hastası etti sanki .. kendimi mutlu hissetmiyorum....beni tek motive eden şey işindeki saygınlığı...bir cok insan onsuz iş yapamaz hep ararlar danisirlar bişey ..hesap kitap falan sorarlar ...biseyleri başarması , ise taraması beni motive ediyor saygimi artiriyor...
beceriklidir yani evi gul gibi gecindirir dondurur cok şukur eksik olmasın başımızdan ama bu bahsettiğim halleri canımı sıkıyor ...yaşı oturdukca tabi daha guzel konuşmaya başladı daha bı mantıklı olmaya başladı ama bu akşam ailesinin yanındaki o halleri dun akşam benim ailemin yanindaki tuhaf konuşmaları ...beni soğuttu...senelerdir ona karşı buyuzden inişli cikişliyim...hep boyle olsa gercekten cekilmez yuzde yetmiş boyle diğer kalan kısmı da isindeki yeri, boyu poşu bazenki mantıklı oturaklı halleri...ben eşimin AQ seviyesinden mi supelenmeliyim ...ne yapmalıyım ...gercekten AQ bunu gosterirmi bı test yapsam ona ve sonra ikna edebilirsem bı yardım almasını talep etsem...umarım derdimi anlayabilmişimdir..cok merak ediyorum boyle varmı eşleri olan etrafımda burda...ama zannetmiyorum ....gecen ablasıyla muhabbet ederken ablası sakayla ona salak kardeşim benim falan dedi cok zoruma gitti ...onun değil yalnız benim zoruma gitti ...onun gitmez ...bu da bı tuhaf ya neyse....bide konsuurken hep sırıtarak konuşur bazen arkadaşlarımla eşleriyle konuşurken otuziki dış siritrark butun mutevaziligi ile konuşur msj atıyorum caktırmadan lutfen biraz sert mizac li takilirmisin neden surekli sirituyorsun insanların yuzune diye...sonra duzeltiyor kendini harika bir edayla...ama o an rol yapıyor ...1 saat sonra yine farketmeden aynı hareketleri...ben ne yaşıyorum ???