Merhabalar, aslında acacağım konuyu bu başlığa taşımak ne kadar doğru bilemem (cunku anlatacağım şey dert sayılmaz); ancak cozum onerinize ihtiyacım var. Eski calıştığım okuldan bir kızla diğerlerine nazaran daha iyi anlaşıyoruz. Hatta tanıdığım coğu kişide ender gorduğum ince yurekliliği taşıyor, ona emanet verdiğim eşyaları korumak icin cırpınıyor falan. Tek sorunu (bence), konuştuğu surenin ve kullandığı kelime sayısının benim dinleme kapasitemi aşması ve buna bağlı olarak bende ortaya cıkan baş ağrısı ve ana noktalara dikkatimi artık verememe durumu. Ki, insanları elimden geldiğince aktif dinlemeye calışırım. Ama burada aktiften pasif dinlemeye geciş yapıyorum otomatikmen. Dinliyor gibi yapamam, "canım, musaadenle işim var" cumlesiyle de bir anlık konuşmayı noktalayamam. Bu konuda radikal cozum onerinize ihtiyacım olacak; cunku tanıdığı bazı insanlar da benimle aynı şeyi duşunuyor olabilirler. Ona en uygun bir dille bu durumdan nasıl bahsedebilirim?