Merhaba guzel hanımlar yine akıl danışmaya ve fikirlerinizi oğrenmeye geldim. Hemen konuya girecek olursam, gecen hafta annem ve kardeşlerimle 5 gunluk bir tatile cıktık. Cok guzel vakit gecirdim, insanın deniz memleketine yerleşesi geliyor, cok kıskandım oralarda yaşayanları. Tatildeyken doğumgunumu de kutladım ailemle, cok guzeldi. Ben kayınvalidemin olduğu şehirde yaşıyorum ailemden uzaktayım, aslında cok uzak değil 1 saatlik bir mesafe ama adı ayrı şehir işte. Tatile gitmeden once eşim herhangi birşey soylememişti. Ama dondukten sonra bir daha benden ayrı tatile gitmeni istemiyorum sen orda ben burdayken rahat olamıyorum, sıkıntılı gunler gecirdim ve yanımda olmanı cok aradım dedi. Ben ailemle bunu gormedim annem babamdan ayrı tatile cıkmazdı dedi ve bende şalterler attı. Ve biz kavga ettik. Ben kimsenin evliliğinin devamını yaşamıyorum annen annesinin dibinde oturmuş tabi gitmez tatile ihtiyac duymamış başkasının evliliğini rol model olarak alma dedim. Ben tatildeyken o da babasıyla 2 gunluk bir tatile cıktı. Ben onun adına mutlu oldum kafa dağıttığı icin. Cok stresli bir işi var ve eve gelince benimle iyi vakit gecirince rahatlıyor farkındayım. Ama biz bu konuda cok catışıyoruz. Annene bensiz gidebilirsin diyorum benim her zaman olmama gerek yok diyorum ama yok. Kayınvalidemlere bile tek başına gitmiyor ben sensiz gitmem artık biz biriz diyor. Biz birbirimizin 1. Ailesiyiz artık diyor. Tamam herşeye tamam da bu kafayı anlamıyorum. Evlilik kolelik mi?, 365 gunun 5 gununu de tatil icin onlara ayırmışım cok mu? En son istediğin kadar isteme, ben boyle mutlu oluyorum senle de onlarla da vakit gecirince mutluyum, seneye de gidicem tatile onlarla, ben senin icin şehir değiştirdim geldim bunlar cok olmamalı senin gozunde diye kestirip attım. Ben hatalı olduğumu duşunmuyorum ama sizce nasıl davranmalıyım?