Arkadaşlar annem ve babama cok kırgınım, cok kızgınım. Kırgın olduğum konunun ne olduğunu paylaşmak istemiyorum sadece gercekten beni yarı yolda bıraktıkları icin cok ağladım, uzuldum onlara belli etmeden. Ama okadar kırgınım ki onlarla artık konuşmak bile istemiyorum. Bu artık son oldu, cok oldu, tamamen duştuler gozumden.

İcimden gelen herşeyi onlara soylemelimiyim? Kesinlikle haklı olduğum bir konu ama yinede haklı olsamda anne baba kalbi kırmak gunah diye susuyorum şu ana kadar ama icimden gecenleri yuzlerine kusmak istiyorum. Hala bir yanım onları uzmek istemiyor, gunaha girmek istemiyorum, Allahın gucune gitmesin diye susmalımıyım yoksa ne pahasına olursa olsun kendi kendime ağlayıp, sinirlenip, uzulup kafamda hecelediğim herşeyi yuzlerine soyleyip uzaklaşmalımıyım?

Sizin duşunceniz ne bu konuda? Kesinlikle herşeyi demek istiyorum ama gunaha girmekten korkuyorum. Sizce ne yapmalıyım?