Lutfen yargilamadan yorum yaparsaniz cok sevinirim gercek ne dusunecegimi bilmiyorum. Ben 18 yasindayken biriyle tanistim ve cok asik olduk birbirmize aileler istemeyince ikimizde cok uzulduk hastalandik resmen ama olmadi. o gunden sonra hic gorusmedik taaaa ki aradan 17 yil gecene kadar ve tabiki ben evli o evli coluk cocuk var ikimizinde. Oturup bi kahve icelim dedik ve ne olduysa olan o gunden sonra oldu. Ikimizde mutsuzduk ikimizde gorucu usulu evlilik yapmisiz ben esimden ara ara siddet goruyordum o da esini sevmedigini ve mutlu olmadigini bu yuzden evde hep soguk savas oldugunu felan soyledi. Ve suan biz 5 yildir birlikteyiz ve o arada ben bosandim tabiki onunla birlikte mutlu olmak icin ve kendisi bana herzaman ben hazirim biz birimizin hakkiydik zaten diyerek bu yola ciktik. Sonuc ben ayrildim ve o yan cizdi ilk baslarda bana yapamiyorum cocuklarim kizlarimi birakamam dedi sonra onlar buyusun o zaman bosanacam dedi ama kesin bosanacam ama simdi deyil cocuklar buyunce diyor. Ve ben bu arada ondan hamile oldugumu ogrendim. Bunu soyledigimde onun tepkisi soylediydi ya aldiririz simdi mumkun deyil yada dogur simdilik kimse benden oldgunu bilmesin oldu. Ve tabi boyle bisey mumkun deyil zaten basli basina yanlisin icindeyim ve daha fazla kaldiramadim bahanelerini soylediklerini ve tartisma cikti ona serefsizsin karaktersizsin deyip ( buna bende dahilim kendimle asla gurur duymuyorum) ondan ayrildim. artik tamamen bittsin eger gelirse bosanip gelsin yoksa yok. size sormak ve sizin dusunceleriniz neler inanin cok merak ediyorum. ilk askim olmasa zamaninda cok sevmeseydim inan boyle bi isin icine girmezdim. Peki siz bunun bu tuttumunu nasil degerlendiriyorusunuz.