Merhaba hanımlar. 26 yaşındayım meslegımı yapamasamda bir meslegım var cok şukur.
Hayatımda da birisi var yaklasık 1.5 yıldır oncesinden de bir yine 1.5 yılı vardır. Garip bir ilişkimiz var. Ben kendim değilim sorunum oldugunda bunu tartısamıyorum , sadece dolup dolup biseyde patlayıp sonrasında ; geri ben adım atıyorum. Artık bu oyle bir hal aldı ki, ben yokum sanki. Onun hayatında her konuda yardımcı olan biri gibiyim. Bunu hissederken bile yine konusan , usteleyen benım. Bunu neden yapıyorum bilemiyorum.
Antidepresan kullanıyordum 1.5 aydır bıraktım, baska sorunlarımda vardı, su an dusuncelerim daha berraklastı. Duşuncemdeki herşey daha net.
Bir ilişkide ozel hissetmek nedir bilemiyorum. Zamanı oldugunda vakit ayırdıgı biriyim. Yani oncelik degılım ve biz aileleri tanıstırmayı dusunuyoruz. Emin oldugum şey ben onun icin herşeyi yapabilirim, en ufak bir sozune dahi sevinirim , karsılıgını veririm. Ancak sevgili gibi degılde tam bir arkadas gibi sevildiğimi dusunuyorum. Yani yanına gittim bir kez surpriz yaptım hediye aldım bir gun sonra denize gidecekti bi 5 dk gel dedim. Yani seven insan bunu diyen birine hevesle iner yanıma gelir, ee niye geldin diye tepkilendi,bunu aldıgını bilmiyordum dedi. Sorun o degıl zaten yani ben kendim degılım istediğimde dahi goruşme olayımız yok ben istediğimde goruştuğumuzde put gibi biri oluyor. Sevgi ne sizce bence gorduğunede hala sevinc duymak . Asla yok, kendi istemediğinde. Keza ben aradıgımda ne var gibi konusuyoruz surekli. Ve ben artık kendimden vermekten sıkıldım, bişeyi hep kurallı oynamaktan. Kuralları o belirliyor ben oynuyorum.
Bana 1 ay once onla ılgılenmiyorum diye trip atan sonrasında ben bunu sadece dile getirdiğimde yine mi bıktım diyor.
Bu ılıskı normal bir sevgililik, ilişkisi degıl yani.
Siz olsanız naparsınız keza evlenince daha kotu olacak. Neden bunu istiyor? Sevmediği ondan ziyade heyecanlanmadıgımbiriyle olmak.
Acıkca konuscak hep yer. Zaman beklemeliyim. Cıglıklarım malesef duyulmuyor bu ılıskıde.
Yorum ve onerilerinizi bekliyorum .