Merhaba hanımlar, ablalarım ilk oncelikle kendimden biraz bahsediyim. Her zaman sanat yapmak isteyen sanatı seven biri oldum 3 yıl okul sınavlarına girdim ve istediğim bolumler olmadı( ayrıca evet biliyorum sanat yapmak ve sanattan para kazanmanın cok zor olduğunu ne yazık ki cok gec anladım kafasızlığım işte) . ilk yıl tercih yaptım nafaka olayı yuzunden ( okul okunmazsa nafaka kesiliyor ) ve boşta kalmiyim diye, bir bolum tuttu iki yıllık ama okula 3 yıl gitmedim.Bu yıl şansımı bir kere daha denedim en azından daha iyi bir bolum secerim diye ve acıktan 4 yıllık bi bolum kazandım. İkisini de idare ederim diye duşundum ve şimdi 2 universite okuyorum. Ama mutsuzum cunku hala ne iş yapacağımı bilmiyorum belki de anksiyetem ve panik atağım bunu tetikliyordur cunku iş bulacağımı sanmıyorum eğer bulursam da buyuk ihtimal kendi evime bile cıkmam 40 yaşını bulacak diye duşunuyorum, maaş duşukluğunden ve hayat pahalılığından dolayı. Ulkedeki zamları gordukce ileride naparım diye duşunuyorum, burdaki konuları da okuyorum bir abla vardı kocası cok iyi bir okuldan mezun bir muhendis olmasına rağmen işsizdi, boylr insanlar bile zorlanıyorsa ben naparım diye duşundum durdum. Bunları duşununce aklıma dayım geldi, almanyada yaşıyor onun hayatını gorunce ozeniyorum. Refah icinde herhangi bir maddi korkusu olmadan ya da habire kendi zevklerinden kısmadan yaşıyor. Ben de şimdi bir şekilde yurtdışına gidip şansımı denemek istiyorum hayal ederek olmuyor sadece, adım da atmam gerekiyor.( evet yine baya buyuk bir hayal farkındayım ). Bu duşuncelerden sonra au pair adlı bir programla korona azalınca gitmeyi duşunuyorum. Bu programla 1 ya da 2 yıl boyunca bir ailenin yanında bakıcılık yapıyorsunuz ve para kazanıyorsunuz. Aileyi beğenmezsem değiştirebiliyorum. Şirket zaten aileleri onceden kontrol ediyor. Belki bir şansım olursa kalırım diye duşundum ya da oradaki bakıcılıkta kazandığımla ucuz bir yuksekokula gecerim diye duşundum. Bu programı sadece 26 yaşına kadar yapabiliyorum,Giden kişilerle konuştuğumuda bana kesinlikle denemem gerektiğini cok farklı bir tecrube katacağını soylediler. Fakat kadınlar kulubu kadınları ve ablalarından da tecrube almak istedim . Cunku burda daha cok hayat hakkında deneyimli ablalarım var. Evet ablalarım belki hayalperest bi kızım. Belki de şu an ulkedeki sorunları gorunce, burdaki maddi sıkıntıları gorunce cok uzuluyorum. Ulkemi cok seviyorum ama refah icinde sıkıntı olmadan yaşamak nasıl bir his bunu da denemek istiyorum. Hazır yaşım daha elverişli iken bu programa gidip okulları dondursam bir sıkıntı olur mu sizce? En kotu geri donersem orda kazandığım parayla geri doneceğim. Eğer bir yanlışım varsa lutfen kusura bakmayın. Tecrubesizliğime verin. Hepinizin duşunceleri benim icin onemli