Merhabalar.. Nerden başlasam bilmiyorum.. Evliyim bir evladım var, oğretmenim,4 sene evvel bir okuldan aradılar ucretli olarak işe başladım,onunla ilk karşılaşmam boyle oldu.. Ustumdu,etrafca saygı duyulan sosyal girişken biriydi. Ben yeni evlenmiştim eşimle de severek, birbirimizi 6 sene bekleyerek evlendik.Hemen hamile kaldım ve zor geciyor diye işi bıraktım. Oğlum doğdu,6 aylık oldu o zamana kadar bu kişiyi hatırlamıyordum bile.. Telefonu rehberimde kayıtlıymış silmemişim wtsptan durum paylaşıyordum ki birine cevap verdi.Ben de aynı yerde calıştık gayet normal bir şekilde muhabbet ettim oyle başladı..Nasıl oldu nasıl yaptım bilmiyorum ama zamanla konuşmamız ilerledi ona alışmaya başladım bu surecte de eşimle sorunlarımız var ama cozulemeyecek şeyler değildi.. O da kendi evliliğinden bahsediyor mutsuz olduğunu eşinin ona iyi davranmadığını vs anlatıyordu..Ben bi muddet sonra doğru olmadığını konuşmayı kesmek istediğimi soyledim bana aşık olduğunu asla bırakmayacağını dile getirmeye başlayınca iyice bunaldım tiksindim ondan hattımı değiştirdim.. Cok pişman olmuştum ama sonunda kurtulduğumu duşunuyodum o zamandan bu zamana 3 sene gecti.. Koskoca uc sene icinde bana oyle şeyler yaşattı ki intihar etmeyi duşundum evladım olmasa muhtemelen ederdim.Ben hattı değiştikten altı ay sonra instagram hesabı actım bu kez burdan buldu beni.. Gel zaman git zaman ben bi boşluğa duştum beni kendine inandırdı onlarla mutlu olmadığımıza bizim birbirimiz icin yaratılmış olduğumuza aptal gibi inandım.. Eşime kusur bulmaya ondan uzaklaşmaya başladım.. Ama bi zaman geldi ben yine vicdan azabı duyarak reddettim ta ki o zaman beni tehdit etmeye başladı.. Kendisini kullandığımı aşık ettiğimi yarı yolda bıraktığımı iddia etmeye başladı bundan sonra da benim kabusum başladı.. Fotoğraflarımı yazılarımı ekran goruntusu almış bunları gosteriyo senin icin her şeyi yaparım şoyle yaparım boyle yaparım.. Hayatımın bundan sonrası hep korkuyla gecti yapabileceğine bana cok aşık olduğuna o kadar inanmıştım ki eşim duyar herkes duyar oğlumu benden alırlar diye antidepresanlarla ayakta durmaya calıştım.. Kole etmişti beni kendisine.. Eşim yurtdışına calışmaya gitti benim zorlamamla cunku evde huzur mutluluk zaten kalmamıştı beni ona yaklaştırmıyo surekli goruntulu arıyordu evi dinlemek istiyordu.. Eşim gitti ama ben oğlumla cok zorlandım surekli geri gelmesini istedim sekiz ay sonra geldi eve artık benim uzak duruşuma dayanamadığını ailemle konuşacağını soyledi.Aileme karşı bi şey diyemiyordum cunku eşimin bana karşı en ufak yanlışı olmadı ben soğudum ondan dedim halbuki eşimi seviyordum ama bu surecte o adam beni ondan kopardı yanına yaklaştırmadı aynı odada yatırmadı daha neler neler.. Yalvardım beni bırak ne olur cocuğum var ona acı o tehditlere devam etti evinin kapısında biterim şoyle boyle her seferinde pustum sindim korktum.. Cehenneme cevirdi hayatımı..1 ay evvel eşimle dışarı cıkmıştık ne olduysa o gun oldu kufur kıyamet sen benden habersiz onunla nasıl dışarı cıkarsın en son bu yazılanları silme sana lazım olur artık buraya kadarmış beni delirttin herkes oğrenecek yazdığı an telefon elimden duşecek gibi oldu bayılacak gibiydim eşimi tuttum elinden parkta bi banka oturttum ağlaya ağlaya her şeyi anlattım ne olursa olsun ister oldur ister boşa beni dedim sen bana emanetsin sana bi soz verdim ailene de soz verdim sevdiğim kadın cocuğumun annesisin asla bırakmam seni dedi ne yaşadıysan yaşadın gecmişte kaldı yanındayım dedi o an dunyanın tum yuku sırtımdan kalktı hafifledim o pislik sabaha kadar aradı ikimizin elinde telefon biz eşimle sohbet ediyoruz her şeyi en baştan anlattım ona o ise tehdit ediyor arıyordu hala en son baktı ki ne mesaja cevap ki normalde ben korkudan elli defa yazmış olmalıydım bir şeyler farketti kendisi korkmaya başladı telefon eşimin eline gecti diye bu sefer sil her şeyi bana ait olan arkadaşlığın değerliydi bilmem ne pacayı kurtarma cabaları velhasıl ben ondan kurtuldum bu kadar kolay olacağını eşimin bu kadar olgun davranacağını bilsem o kadar zaman cehennemi yaşatmazdım kendime.. O pisliğin dediği tek bir şeyi yapamayacak kadar korkak olduğunu ise uc gun sonra oğrendik.. İnstagramdan bi kıza ulaştık bu daha once bana yazmış ben konuşmamıştım o kişi hakkında ne biliyosun diye o da her şeyi anlattı meğer onla da goruşuyomuş bekar bi kız o da bizle aynı sektorden ona da bekar diye tanıtmış kendisini aylarca ikimizi birlikte idare etmiş ve kızın dediğine gore başkaları da varmış.. Bu adam dışardan bakıldığında saygın bi konumda buyuk bi kurumun başında hayır işleri yapan evli iki cocuklu bi adam.. Kız da ben de o gece arayıp sayıp sovduk hemen tutuştu ona benim onun peşini bırakmadığımı evini dinlediğimi krısından ayırmaya calıştığımı soylemiş ilk defa o kadar korktuğunu gordum işini itibarını karısını her şeyini kaybetme korkusu.. Ben de ona meyil vermiştim cok hatalar yaptım boşanmayı duşundum boşanıp onunla evlenirsem her şey kapanır biter diye bana başka yol bırakmıyodu cunku ama ona guvenmiyodum da.. Eşimin boyle tepki vereceği aklımın ucundan gecmemişti olgun davranır ama boşanır benden diyodum boşanırsa cocuğu gostermez diyodum ama o gece parkta son noktaya geldim her şeyi goze alıp itiraf ettim sonucta iyi ki anlattım diyorum ama en ufak bi tartışmada acaba o konudan dolayı mı bana boyle davrandı diyorum.. Haksızlık etmeyeyim asla hissettirmiyo iyi olmam icin cabalıyo birlikte aşıyoruz mutluyuz amaa icim soğumuyor o adama yaptıklarına.. intikam almak istiyorum.. Eşine her şeyi anlatmak istiyorum bilmesi gerek ama cocukları da duşunuyorum.. Ve ucu bana aileme dokunur diye de elimden bişey gelmiyor bu oyle bi olay ki kimseyle paylaşılmıyor size anlatmak istedim cunku boğuluyorum..