Cocukluğumdan beri hangi okula/dershaneye gitsem benimle alay ettiler insanlar. Halbuki oyle alay edilecek bir şeyim de yok Orneğin 2 yıl once universite sınavına hazırlanıyordum. Dershaneye gidiyordum. Sırf siyasi goruşlerimiz farklı diye alttan alttan imalarda bulunuyorlardı. Acık acık benimle alay edenler vardı. Aynı şekilde okulda da oyle. Lise hayatım berbattı. Sınıfım tarafından dışlandım. Elimden geldiği kadar iyi bir insan olmaya calıştım ama olmadı. Aileme son sene ozel okula gecmek icin yalvardım ama beni dinlemediler bile. Tabi sonra pişman oldular.
Yazın kuzenim evlendi onun duğununde kuafore gittim. Yıllar sonra ilk defa kuafore gittim 10 yıl sonra. O gun suslendim bir suru fotoğraf cekindik. Cok guzeldi. Cekindiğim fotoğraflardan birini twitterda profil resmi yaptım. Sonra bir tweet attım. Atmaz olaydım hic tanımadığım birisi tweetimi alıntılayıp benimle alay etmiş. Profil resmimde boynumda altınlar vardı. Teyzem duğunde takmam icin bana vermişti. Onunla alay etmişler. Halbuki benim koyumde altın takmak, şalvar giymek gayet normalde şeyler. Herkes duğunlerde altın takar şalvar giyer. Yazdığım şey de oyle alay edilecek bir şey değildi. Herkese mesaj atan erkekleri eleştirmistim. Her yerde sapık erkekler turedi. Sosyal medyada o kadar cok mesaj vs alıyordum ki artık dayanamayıp kapattım hesaplarımı. Amcam yaşındaki adamlar mesaj atıyorlar.
Bu aralar hep aklıma şu geliyor ya benim fotoğraflarım kotu niyetli insanların eline gectiyse? O kadar cok korkuyorum ki
İnsanlardan gittikce soğuyorum nefret ediyorum. Herkes alay ediyor benimle. Burada bile. Eski hesabımda bana bir suru kişiyi kafayı takmıştı. Gercekten artık dayanamıyorum
Universite okuyorum hayallerim hedeflerim var. Ama insanlar beni cok yordu. Artık icimden bir şey gelmiyor