Gece vakti icimdekiler doldu taştı.. Cevap veren kimse olup olmayacağını bilmememe rağmen yazıyorum.. Belki de sadece icimdekilerin bana yuklediği o huznu bir parca buraya gomebilirim diye..
Sevdiğim kişi ile bu 3.yılımızı geride bıraktık. Aramızdaki sevginin buyukluğu gercekten satırlara sığmıyor. Onun hakkında tek kotu bir şey soyleyemem size. Oyle sağlam, oyle nahif, oyle eşsiz bir karakteri var ki, Rabbim onu bana yÂr etmese de oylesine tanışmış olsak, cocuğumun yine ona benzemesini isterdim. Bana sevgi nedir, aşk nedir, sevilmek nedir o oğretti. Her ama her durumda yanımda oldu, nazımı cekti, koşulsuz ama en icten sevdi.. Bu sevginin artık ayrı gayri yaşanmaması gerektiği, dunyada birbirini bulamayan o kadar cok insan varken, biz birbirimize sahip olan iki şanslı insan olarak artık bir arada olmamız gerektiği zaten aşikardı. Yani evlenmek istiyoruz kısaca. Ee ne var bunda diyebilirsiniz belki ama aile yapımı ben ne sevdiğime, ne de başkalarına anlatamıyorum.
Annem bile daha yeni oğrendi hayatımda biri olduğunu. Cunku arkadaşlarımın annesi gibi değil benim annem, aslında cok genc, ama bu birbirimizle bircok şey paylaşmak sonucunu doğurmadı nedense. Ben hicbir zaman okulda olanları, bana soylenenleri, ya da beni sevenleri anneme anlatan biri olmadım. 22 yaşındayım ama annemle bu zamana kadar bir kere bile evlenmek uzerine konuşmadık. Bakın abartmıyorum, evlilik konusu bile gecmiyor. Nasıl desem, sanki ayıpmış gibi, utanılacak da konuşulmayacak bir şeymiş gibi hissettirildi bana yıllardır. İlk torun ve ilk cocuk olduğum icin bu yuk daha da fazla tabii ki. Duşunun 3.yılın sonunda soyleyebildim anneme boyle bir şeyin olduğunu, ki bunu soyleyene kadar ne kadar zorlandım, ağzımdan o kelimelerin cıkabilmesi icin ne kadar dua ettim bilemezsiniz. Ne var bunda diyebilirsiniz, ama benim annem boyle birisi. Soğuk değiliz, bir kere bile tartışmış değiliz ama sorun da bu galiba. Birbirimizle gercek hayata dair bir şey paylaşmamamız. Neyse, ben cesaretimi toplayıp soyledim. Zaten ailede yaşımdan da fazla olarak dikkate alınan, olgun bulunan, ornek gosterilen birisiyim, yani buna kızma, bana guvenememe gibi bir tepkiyle karşılaşmayacağımı zaten biliyordum. Ama soylediğim anda buz kesti, şaşırdı, utandı, konuşmak istemedi ve inanın ben konusunu acmasam asla da konuşmayacaktı. Tam 20 gun, ağzını bu konuda bıcak acmadı.. insan nasıl merak etmez, kimdir, nasıl biridir acaba diye.. Ama dediğim gibi annemle boyle konular aramızsa hep tabu oldu.
Şimdi ise sevdiğim kişi babama soylememi istiyor. Evet artık gercekten soylemem gerekiyor ama annemle ilgili durum bile boyleyse siz babamı duşunun.. Yine onunla da bir problemim yok, beni cok sevdiğini biliyorum ama ben babasıyla oturup bir konu hakkında konuşacak o şanslı kızlardan değilim işte. Babamla olabildiği kadar ciddi konular konuşmam zaten, konuşamam. Bana bir kotu baksa kalbim parcalanır, bir kızsa o gece uyuyamam, ters bir şey soylese bir daha unutamam. Kırılgan bir kız cocuğuyum işte, daha ne diyebilirim...
Şimdi ise yapmam gereken şey babama sevdiğim biri olduğunu, daha sonra da evlenmek istediğimizi soylemek... Ben boyle bir ortamı yaratacağımdan, ağzımdan bir kelime cıkacağından, ağlamadan bir cumle kurabileceğimden bile şupheliyim. Kotu bir şey yapmadığımı biliyorum, hayatım boyunca da ailemi utandıracak hicbir şey yapmadım zaten.. Ama bir kız babasıyla nasıl konuşur, onun gozlerinin icine bakarak nasıl bir şey soyler lutfen soyleyin bana.. Gercekten acı cekiyorum. Sevdiğim kişi icin bu kadar basit bir şeyi bile yapamıyorum.. Allah tarafından sınırsız verilen tek şey belki de sevgi.. Ben kıymetini mi bilemiyorum.. Bir yolu olsa, her şey bir anda gecip bitse ve hatırlamasam keşke.. Şimdi tum cesaretimi toplayıp yine soylesem, soyleyebilsem(ama ben buna imkansız diyorum) bile, bana vereceği bir kotu tepki omur boyu yara kalmaz mı bende.. En guzel zamanlarım demek istediğim bu yuva kurma zamanları ya zehir olursa bunun yuzunden. Bunu soyledikten sonra yuzume bakmasa mesela, ya da hissettirmemeye calışarak yuzunu cevirse benden, gozlerini kacırsa.. Ah baba sen benim ne cok gozyaşımdın, hic bilemeyeceksin...
Biliyorum onun icin de bu ilk, onun icin de cok zor. Ama er ya da gec olacaktı zaten.. Şimdi lutfen soyler mısınız, ben ne yapayım...? Nasıl yapayım? Babamla nasıl konuşayım...?