Herkese merhaba, Bu sorunun cevabı kendi icimde muhtemelen ama cozemiyorum ve aynı şeyi yaşadıysanız tavsiyelerinize ihtiyacım var. Benim 1.5-2 yıllık bir sevgilim var, bu ilişki inişli cıkışlıydı başlarda bana cok da değer vermiyordu ve bu beni cok uzdu yıprattı hatta ondan ayrıldım bir kez ama sevdiğim icin kopamadık geri barıştık. Daha sonrasında ise her şey biraz daha iyi olmaya başladı sevgisini daha cok ifade etmeye belki de daha cok sevmeye başladı. Bense onu seviyorum ozluyorum, onunla kus kalmaya dayanamıyorum boyle bi şey olduğunda başka bi şey duşunemiyorum fallar şunlar bunlar surekli cozumler arıyorum, hatta bazı sorunlar sebebiyle ayrılmayı duşunduğumde bile cesaret edemiyorum, vazgecemiyorum, pişman olacağımı duşunuyorum. Fakat şoyle ki onu uzaktan ne kadar arzulasam ozlesem, hayal etsem ve yanındayken her şey cok guzel olacakmış gibi duşunsem de yanına gittiğimden 1-2 hafta sonra anlaşamamaya başlıyoruz, yaptığı şeyler batmaya başlıyor bana cok anlayışlı olamıyorum huysuzlaşıyorum. Uzaklaşıyorum biraz. Bana her yaklaştığında ona aynı şekilde kucak acamıyorum, darlanıyorum. Bu tarz davranmamdan dolayı da beni sevmiyorsun, benden nefret ediyorsun falan diyor bu da beni kırdı acıkcası. Yani aslında cok tuhaf ama ilişki uzaktan daha iyi gibi hissediyorum sanki daha iyi anlaşıyoruz gibi. Sizce neden boyle bir durum icindeyim. Karakterlerimiz mi uyuşmuyor yoksa ona olan sevgim mi azaldı nedir lutfen goruşlerinizi belirtin teşekkurler...