Gunaydın hanımlar,

Dun ilk defa aylar sonra hafif bir panik atak gecirdim yine. Sebebini bulmaya calıştım, beni ne huzursuz etti diye duşundum durdum. Sonra fark ettim ki hem kış ayı hen kisitlamalar, ne kadar yuruyuşe cıksakda evde oluşumuz ve gunlerin kısa olmasından zamanın cok hızlı aktığını fark ettim. Ân'ı kacırıyorum gibi, hayat ellerimden akıyor gidiyor ve ben hayatımla ilgili kontrolu sağlayamıyormuş gibiyim. O esnada eşim cocuklar ile oynuyordu, guluşmeler filan, bende ders plani hazirliyodum kendime..

Evlenince ve anne olunca haliyle sorumluluklar artiyor, acaba vaktin hizli akmasinin sebebi bu mu? Ve tabii sosyal medyada takilmakta hız anlayışımızı mi etkiliyor? Eskiden ailem ile yaşarken anneme ev islerinde biraz yardim ederdim sonra kendimle meşgul olurdum, ders calışır veya işe giderdim. Misafirlige git gel arkadaslarla buluş derken vakit bereketli gelirdi. Siz bu konuya nasıl bakıyorsunuz bana katiliyormusunuz? Yoksa bende mi anormallik var? Tamam ahir zamanda zaman bereketsiz olacak deniliyor ama onun vuku bulmasi bile beni urpertiyor. Sabah sabah hayat enerjim gitti tadım yok yine