Kızlar merhaba
Ben 23yaşındayım ve universite hayatımı İstanbul gibi hızlı bir şehirde gecirmeme rağmen bir gunumu şoyle anlatabilirim (pandemi yokken)
Derse git eve gel yemek pişir yat instada dolan uyu.
Gece hayatım yoktur: sebep yorgunum. Uykumdan fedakarlık edemem. 8 saat uyumam gerek illaki.
Bir arkadaşım bir yere cağırır, uşenirim gitmem.
Şimdi uni bitti işe başladım, eve gelir gelmez sere serpe yatağa koşuyorum. Not: kan değerlerim gayet iyi, hicbir vitamin-mineral eksiğim yok.
Kızlar ben bu durumdan nasıl kurtulabilirim? Bu genc yaşlarımı evde gecirmekten cok sıkıldım.
Yurtdışına cıktığımda şok olmuştum, ozellikle Latinler sabaha kadar cılgın gibi icip eğlenip ertesi gun 2 saatlik uykuyla işe gidiyorlardı.
Ben de oyle olmak istiyorum.
Nasıl dayanıyor bu insanlar butun gun calışıp sonra akşam iki kadeh icmek icin buluşan insanları gordukce nasıl ozeniyorum anlatamam...