Eşimin ailesi eğitim seviyesi duşuk bir kesim. Ama cok cok iyiler, şuana kadar onlarla herhangi bir sorun yaşamadım, cok da severim hepsini. Dun kayınvalidemlerdeydik. Eşimin amcası da kayınvalidemlerin ust katında oturuyor. Israrla yukarı cağırdılar ben eşime gitmek istemediğimi soyledim, hissettim sanırım bir şeyler yolunda gitmeyeceğini. Hepsi ısrar edince yukardan da surekli cağırınca kırmak istemedim kimseyi. Daha kapıdan gecer gecmez kızlarının grip olduğunu gordum. ( Dershaneye ve okula gidiyorlar ) biz geri inelim sen grip olmuşsun dedim. Gulduler. Yanınıza gecmeyecez dediler. Ben tabi cok tedirgin oldum yuzume de yansıyor her şey. Beni en koşede oturttu eşim. Şaka gibi cozumu bu yonde buldu. Ben birkac ay once covidden amcamı kaybettim. Kronik rahatsızlığı vardı aynı durum babam da var o kadar cok korkuyorum ki . Her gece dualar ediyorum. Eşim bu korkumu bilmesine rağmen hicbir şey demedi orda tum akşam oturduk. Ustelik benim icin de riskli bir durum . İlerleyen zamanlarda da kızı geldi bizimle oturdu. Ben kalkalım artık dedikce hep bir şeyler getirdiler onumuze. Ayıp derler kalkılmaz derler. Sonra konu bebekten acıldı neymiş doğunca bebeğin gozune limon damlatacaklarmış. Daha 18 haftalık hamileyim. Ben neler neler duyuyorum. Cicekler ezip ezip bebeğe sureceklermiş . Gelinime bakmam ben yaparım demesi ile bittim ben tabi. Limon asit olmaz, bebeğin gozleri henuz gelişmemiş olur mu oyle şey dedim. Şimdiden soyleyeyim ben hicbir şey yaptırmam dedim. Hepsi uzerime geldi hamile halimle bunlar batıl inanc değil vs vs. Eve gelir gelmez cok ağladım ve butun gece uyuyamadım. Cok endişelendim. Aslında coğu zaman kendimi rahatlatmanın bir yolunu bulurum ama bunu yapamadım stresim gecmiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum