Dunden actım tekrardan kusura bakmayın ikinci konu actığım icin . Ama icim icimi yiyor ole mutsuzum ki . Allah'ım.al canımı diyorum . Ben evlendiğimden beri eşimi kaybetme korkusu yaşadım . Ve obsesif kompulsif bozukluk rahatsızlığın var işyerinde farklı.kisilerden hoşlanıyorum mu acaba diye takıntılarım oldu bu en son ki benden beş yaş kucuk biri bir an sempatik gelse al işte sen beğendim hoşlandım diye kahroldum hep cocuk benle kekeleyerek yada gulerek konuşsa al seni yanlış anladı belki de dedim korktum cocukla konuşurken gulesim geliyor bazen sen hoslaniyormusun niye gulesin geliyor diye cok uzuluyorum . Cocuğun yanlış anlaması dan okadar korkuyorum ki Allah kahretsin beni de bu hastalığı da . Eşimi cok seviyorum ve vicdanım sucluluk duyguları o kadar ağır ki ona da anlatdim bunları ama o bunları hastalık gormedi ve benim iyice takıntım artışı ne işe gelmek istiyorum nede yaşamak nolur soyleyin ben eşimi aldattım mi artık dayanacak gucum kalmadi